ارزش تشخیصی علایم بالینی و پالس اکسیمتری در تشخیص بیماری های قلبی مادرزادی در نوزادان

نوزادان مبتلا به بیماری‌های قلبی مادرزادی تابلوهای بالینی متفاوتی را بروز می‌دهند که طیف گسترده‌ای از علایم را دربر می‌گیرد. این امر تشخیص این دسته از بیماری‌ها را با دشواری مواجه می‌سازد. با درنظر گرفتن عواقب خطرناکی که به دنبال تشخیص دیرهنگام یا نابه‌جای این بیماران ظهور می‌کند، معرفی روش‌های جدید یا بهبودبخشی روش‌های مرسوم تشخیصی همواره از اهمیت بسیار بالایی برخوردار بوده است. روش‌کار: در این مطالعه مقطعی- تحلیلی که طی سال‌های 1396-1394 در مرکز طبی کودکان دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد بر اساس معاینات فیزیکی یا وضعیت اشباع اکسیژن شریانی در هنگام بستری، 150 نوزاد تحت اکوکاردیوگرافی قرار گرفتند. پس از استخراج داده‌ها، از نرم‌افزار آماریSPSS نسخه 16 به منظور تحلیل نتایج استفاده گردید. یافته‌ها: بررسی یک یا بیش از یک علامت مثبت در معاینات بالینی برای تشخیص بیماری‌های قلبی مادرزادی از حساسیت 93% ، ارزش اخباری مثبت 82% و ارزش اخباری منفی 20% برخوردار بود. حساسیت سنجش درصد اشباع اکسیژن شریانی بلافاصله پس از پذیرش در بخش برای تشخیص بیماری‌های قلبی مادرزادی 92%، ویژگی 34%، ارزش اخباری مثبت 56% و ارزش اخباری منفی 25% بود. نتیجه‌گیری: تابلوهای بالینی شامل مواردی نظیر تاکی‌پنه، سیانوز، آریتمی، دیسترس تنفسی، سوفل قلبی یا سطح اشباع اکسیژن شریانی به دلیل حساسیت بالای خود، می‌توانند برای غربالگری بیماری‌های قلبی مادرزادی در نوزادان مورد استفاده قرار گیرند. در مقایسه‌ علایم بالینی، سیانوز و دیسترس تنفسی از ارزش بیشتری برخوردار هستند.