بررسی مورفومتریک، مولکولی و فیلوژنی گونه های انگل داکتیلوژیروس در کپور نقره ای (Hypophthalmichthys molitrix.) و کپورسرگنده (Hypophthalmichthys nobilis.) پرورشی استان گیلان با استفاده از ژن 28SrDNA

داکتیلوژیروس از انگل های خارجی شایع در آبشش کپور ماهیان است. این انگل ها از ویژگی میزبانی بالایی برخوردارند و بسیاری از گونه ها تنها واجد یک میزبان خاص می باشند.

با توجه به گزارشاتی از گونه های داکتیلوژیروس اختصاصی کپور نقره ای در کپور سرگنده و نیز حضور داکتیلوژیروس های کپور سرگنده در کپور نقره ای اقدام به بررسی داکتیلوژیروس های شایع در این دو گونه ماهی گردید. روش کار: 81 عدد کپور نقره ای و 82 عدد کپور سرگنده از 10 مزرعه پرورش ماهی در استان گیلان صید و پس از تهیه لام مرطوب انگل های داکتیلوژیروس با گلیسرین ژلاتین تثبیت شدند. به منظور ریخت سنجی نمونه ها از نرم افزارImage J برای 7 اندازه گیری نقطه به نقطه بر روی تصاویر به دست آمده استفاده شد. ترسیم نمونه های انگلی بوسیله لوله انجام و با کلیدهای شناسایی مقایسه و شناسایی انگل ها صورت گرفت. جهت بررسی مولکولی استخراج DNA از یک انگل داکتیلوژیروس انجام و تکثیر ناحیه 28SrDNA با پرایمر های مربوطه در دستگاه PCR انجام شد.

توالی های بدست آمده پس از بلاست در بانک ژن نتایج بررسی مورفولوژیک و مورفومتریک انگل ها را تایید نمود. توالی ها به ترتیب با شماره های MG825611 و MG825765 برای انگل های داکتیلوژیروس هیپوفتالم ایکتیس و داکتیلوژیروس ساچنگتای جدا شده از کپور نقره ای و MH023397 و MH023399 برای انگل های داکتیلوژیروس آریست ایکتیس و داکتیلوژیروس نوبیلیس جدا شده از کپور سرگنده در بانک ژن ثبت شدند. ترسیم درخت فیلوژنتیک قرابت ژنتیکی انگل های جدا شده از این ماهیان را نشان داد. 

نتیجه گیری نهایی:

 به نظر می رسد گاهی بطور ناخواسته و یا سهوی در کارگاه های تکثیر کشور، ماهیان دورگه تولید می شوند. عدم خلوص نژادی موجب می گردد تا این ماهیان علاوه بر راندمان رشد و پرورشی ضعیف تر، میزبان طیف وسیع تری از داکتیلوژیروس های اختصاصی کپور نقره ای و کپور سرگنده باشند.