کرامات اولیا؛ دلایل اثبات: عقل، نقل و اجماع

کرامات همانند معجزات از علل خفیه غیبی و فراطبیعی برخوردارند که بشر نمی تواند به کشف تامه آن علل نایل گردد. این پدیده های ناشناخته از مهم ترین دستاویزهای قشری گرایان برای انکار تصوف بوده است. عرفا عامه مخاطبان خود را به پذیرش متعبدانه کرامات فرامی خوانده اند، اما مبانی خود را نیز در اثبات کرامات بیان داشته اند. در بسیاری از آثار ایشان به عناوین و موضوعاتی چون «اثبات کرامات» یا «تعلیل کرامات» برمی خوریم. بیشترین دغدغه عرفا در بحث کرامات اولیا، در حوزه اثبات این پدیده بوده است. در این پژوهش مبانی عرفا در اثبات کرامات در سه گروه عقل و نقل و اجماع رده بندی و بیان شده است. به رغم وجود چنین دلایلی، باز هم کرامات دستمایه برخی شبهه پراکنی ها بوده است. از این جهت، سعی شده است به مهم ترین شبهات نیز پرداخته شود. اگر کرامات به عنوان پدیده ای ذاتا غریب و ناشناخته مورد پذیرش قرار گیرد، چه از منظر عقلی و فلسفی، چه نقلی و شرعی و چه تواتر و اجماع عقلا، دستاورد بزرگی است برای رسیدن به نوعی واقع گرایی خاص که در آن، هم واقعیت بیرونی و هم فراواقعیاتی چون کرامات و معجزات به رسمیت شناخته می شوند.