نقش صفات شخصیت در پیش بینی اضطراب دندانپزشکی

اضطراب از مشکلات شایع در مراجعه کنندگان به کلینیک های دندانپزشکی است که با عوامل زیر بنایی شخصیت ارتباط دارد. پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش صفات شخصیتی در پیش بینی اضطراب دندانپزشکی انجام یافت.

نوع مطالعه توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری مراجعه کنندگان به کلینیک های دندانپزشکی شهر تبریز در سال 97 بود. در این تحقیق، نمونه 211 نفر (110 مرد و 101 زن) از مراجعه کنندگان به کلینیک های دندانپزشکی شهرستان تبریز، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه شخصیتی نیو- فرم کوتاه و پرسشنامه اضطراب دندانپزشکی بود و داده ها از طریق روش آماری همبستگی و رگرسیون در نرم افزار SPSS22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها: 

یافته های پژوهش نشان داد میانگین سنی زنان مراجعه کننده 30 و میانگین سنی مردان 31 بود. 49 درصد مراجعان مجرد و 51 درصد متاهل بودند و تحصیلات اغلب مراجعین زیردیپلم بود. همچنین یافته های تحلیل رگرسیون نشان داد اضطراب دندانپزشکی با عامل شخصیتی روان رنجوری به صورت مثبت (49/0=r، 01/0=P) و با عوامل برون گرایی (19/0-=r، 05/0=P)، دلپذیر بودن (21/-0=r، 01/0=P) و با وجدان بودن (35/-0=r، 01/0=P) رابطه منفی معنی داری دارد. دو عامل روان رنجوری (71/4=t، 01/0=P) و با وجدان بودن (44/2=t، 01/0=P) توانستند اضطراب دندانپزشکی را پیش بینی کنند (05/0>P).

نتیجه گیری:

 با توجه به یافته ها می توان بیان کرد اضطراب منتشر با احساس خطر که در بسیاری از افراد در مواجهه با مداخلات دندانپزشکی مشاهده می شود، از درون افراد بر می خیزد که با شناخت عوامل ریشه ای، می توان تا حدودی با تقویت عوامل شخصیتی بازدارنده و ضربه گیر برای اضطراب، بهترین استفاده را از خدمات دندانپزشکی برد و از اجتناب افراد برای مراجعه به دندانپزشکی پیشگیری نمود.ش