وضعیت اپیدمیولوژیک بیماری مالاریا درشهرستان جهرم طی سالهای 1396-1385

بیماری مالاریا از مهمترین مسایل بهداشتی در بسیاری ازکشورهای در حال توسعه به شمار می رود. این مطالعه با هدف تعیین وضعیت اپیدمیولوژیک بیماری مالاریا در شهرستان جهرم طی سال های 1385 تا 1396 انجام شد.

در این مطالعه متکی بر داده های موجود study base data routine داده های اپیدمیولوژیک کلیه بیماران مورد استفاده قرارگرفت. شاخصهای درصد تعداد الم تهیه شده، درصد الم مثبتو بروز انگلی سالیانه محاسبه گردید.

از مجموع 156 بیمار کلیه موارد مرد بودند. میانگین سنی بیماران 9/9±9/25سال بود. در6/93درصدگونه ی غالب انگل پلاسمودیوم ویواکس بود، 8/5درصدبیماران به انگل پلاسمودیوم فالسیپاروم و6/0درصد به هر دو گونه انگل مبتلا بودند بالاترین رخداد بیماری در فصل بهار (2/41 درصد) وعمده موارد (7/57درصد) موارد ابتلا در بخش دولتی شناسایی شده بودند. بیشترین بروز انگلی درسال1387(116/0در100هزارنفر) وکمترین درسال1394(008/0در100هزارنفر) بود. همچنین9/78 درصد بیماران تبعه ی کشورهای پاکستان و افغانستان و 1/21 درصد ایرانی بودند که 4/72 درصد موارد از نظر طبقه بندی اپیدمیولوژیک"وارده "بودند. شاخص درصد لام های تهیه شده، درصد الم های مثبت و بروز انگلی سالیانه در طی این سالها روند کاهشی داشته است. موردی از مرگ ومیر براثر بیماری مالاریا طی سال های مطالعه گزارش نشده است.

با توجه به تردد اتباع خارجی غیرمجاز دراین شهرستان به دلیل وجود باغات نخل و مرکبات و نیز با عنایت به وجود پشه های ناقل، برنامه های مراقبت بیماری می بایست کماکان در این منطقه تداوم داشته باشد.