رفع تداخل و عدم برخورد سه بعدی بین چندین پرنده براساس اولویت پروازی با استفاده از نظریه بازی

رفع تداخل بین چند هواپیما در ارتفاع پایین با استفاده از نظریه بازی های دیفرانسیلی هدف اصلی این تحقیق است. رفع تداخل بین چند هواپیما، بصورت بازی دیفرانسیلی همکارانه با اطلاعات کامل و با استفاده از روش غیر حداقلی مورد بررسی می گیرد. در این تحقیق مسئله بصورت یک بازی دیفرانسیلی غیر خطی مقید مطرح و با استفاده از ترکیب وزن دار توابع هدف هواپیماهای متداخل به یک تابع هدف واحد تبدیل می گردد. تابع هدف بدست آمده به همراه تمام قیود عملکردی و محیطی با استفاده از روش شبه طیفی به صورت یک برنامه ریزی غیر خطی حل خواهد شد. دینامیک سه درجه آزادی جرم ثابت و با در نظر گرفتن قیود عملکردی برای مدلسازی تداخل بین هواپیماها استفاده می گردد. همچنین به منظور صحه سنجی، مسئله رفع تداخل در چهار مثال مختلف با استفاده از مشخصات عملکردی یک هواپیمای واقعی و براساس قوانین پرواز در ارتفاع پایین حل خواهد شد. در این مثال ها تاثیر ضرایب اولویت بر مسیر پروازی، بررسی موقعیت بهینه برای شروع مانور، تاثیر وجود مانع و محدودیت فضای پروازی در فضای دو بعدی و سه بعدی مورد بررسی قرار خواهد گرفت. نتایج نشان می دهد که در رفع تداخل تعیین اولویت پروازی باعث تاثیر بر تلاش کنترلی و مسیر پروازی هر یک از هواپیماهای متداخل می گردد. این اولویت پروازی براساس نیاز خطوط هواپیمایی می تواند میزان تاخیر پرواز، تعداد مسافر و یا... باشد.