ارزیابی واکنش عملکرد، اجزای عملکرد و شاخص برداشت لوبیا (.Phaseolus vulgaris L.) به تنش خشکی انتهایی دوره رشد

به‎منظور ارزیابی اثر تنش خشکی انتهای فصل رشد بر عملکرد، اجزای عملکرد و شاخص برداشت ارقام لوبیا، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه گنبد کاووس اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل تنش خشکی انتهای فصل رشد در مرحله غلاف دهی در سه سطح شامل عدم تنش (شاهد)، تنش متوسط (آبیاری با تخلیه 30 درصد رطوبت ظرفیت زراعی) و تنش شدید (آبیاری با تخلیه 70 تخلیه رطوبت ظرفیت زراعی) و عامل دوم 4 رقم مختلف لوبیا شامل لوبیا سفید (داران)، لوبیا قرمز (آزادشهر)، لوبیا سبز (سان ری) و لوبیا چیتی (سامان) بودند. کاشت بذور در گلدان های 12 کیلویی حاوی خاک انجام شد. در این آزمایش صفات تعداد نیام در بوته، تعداد دانه در نیام، وزن دانه، وزن دانه در بوته، وزن خشک کل بوته و شاخص برداشت اندازه گیری شدند. نتایج آزمایش نشان داد که تنش انتهای فصل رشد بر تمام صفات اثر معنی داری داشت. اثر رقم بر تمامی صفات به جز شاخص برداشت و تعداد دانه در بوته مشابه تنش خشکی بود. اثر متقابل تنش خشکی × ارقام به جز تعداد نیام در بوته در مورد بقیه صفات معنی دار شد. کم ترین عملکرد دانه طی تنش شدید مربوط به لوبیا سفید با 96/0 گرم در بوته و بیش ترین این مقدار مربوط به لوبیا چیتی با 25/1 گرم در بوته بود. این مطالعه نشان داد که لوبیا چیتی و لوبیا سفید به ترتیب دارای کم ترین و بیش ترین حساسیت به تنش خشکی انتهای فصل رشد بودند.