جایگاه روایات امام صادق (ع) در تفاسیر عرفانی کامل

از جمله شخصیت هایی که روایت اقوالش را در تفاسیر مختلف شیعیان و عامه مسلمانان می توان بسیار دید، امام جعفر صادق (ع) است. عالمان شیعی به طبع با نظر به جایگاه آن امام و حجم بسیار روایاتش آراء او را در کتب تفسیری خود بسیار بازنموده اند. بااین حال، روایت اقوال تفسیری امام صادق (ع) اختصاصی به مفسران شیعی ندارد. از میان مفسران عامه بیش از همه گرایندگان به تصوف و پدید آورندگان تفاسیر عرفانی به نقل روایات این امام گرایش نشان داده اند. از جمله، ابوعبدالرحمان سلمی (د 412ق) در تفسیر خود شمار قابل توجهی از روایات تفسیری امام صادق (ع) را جای داده است. تا کنون تفاوت این تفاسیر از حیث میزان استناد به اقوال امام کاویده نشده است. ازهمین رو، با مطالعه کنونی می خواهیم بدانیم در تفاسیر عرفانی به چه میزان به روایات امام صادق (ع) توجه شده، رویکرد مفسران گراینده به عرفان به این روایات چه گونه بوده، و چنین توجهاتی از چه زمان آغاز شده، و در گذر زمان چه فرازوفرودهایی داشته است. از میان تفاسیر عرفانی تنها به بررسی تفاسیر کامل می پردازیم؛ تفاسیری که همه سوره های قرآن را دربر می گیرند.