ارزیابی فعالیت ضدقارچی اسانس اناریجه بر آسپرژیلوس نایجر (کپک سیاه) و بوتریتیس سینه را (کپک خاکستری) عامل فساد میوه انگور: مطالعه در شرایط آزمایشگاهی

در حال حاضر افزایش آگاهی مردم نسبت به سلامت و خواص تغذیه ای محصولات کشاورزی و فراورده های آن ها، و از سویی دیگر عوارض ناشی از سموم شیمیایی و نگهدارنده های سنتزی تقاضا برای مصرف مواد غذایی تازه و عاری از مواد نگهدارنده شیمیایی و سنتزی را دوچندان نموده است. اناریجه گیاهی از خانواده چتریان است و بومی بخش هایی از مناطق مرکزی و شمالی ایران می باشد. برای ارزیابی فعالیت ضدقارچی اسانس اناریجه از روش های دیسک دیفیوژن آگار، چاهک آگار، حداقل غلظت مهارکنندگی (ماکرودایلوشن براث و رقت آگار) و حداقل غلظت کشندگی استفاده شد. نتایج نشان داد که اسانس اناریجه به خوبی توانست از رشد سویه های قارچی عامل فساد سیاه و خاکستری انگور در شرایط آزمایشگاهی جلوگیری کند. نتایج نشان داد قطر هاله بازدارندگی در روش دیسک دیفیوژن آگار برای سویه های قارچی آسپرژیلوس نایجر و بوتریتیس سینه را به ترتیب 50/15 و 30/13 میلی متر بود. نتایج اثر ضدقارچی در روش چاهک آگار به مراتب هاله بازدارندگی بزرگتری نسبت به روش دیسک دیفیوژن از خود نشان داد. حداقل غلظت کشندگی برای سویه های قارچی آسپرژیلوس نایجر و بوتریتیس سینه را به ترتیب 64 و 256 میلی گرم بر میلی لیتر بود. حداقل غلظت کشندگی اسانس اناریجه برای هر دو سویه آسپرژیلوس نایجر و بوتریتیس سینه را نسبت به حداقل غلظت مهارکنندگی بیشتر بود.