ارزیابی فقر چند بعدی در جامعه شهری ایران

از مهمترین وظایف هر دولتی رفع فقر و محرومیت در جامعه است. ارزیابی و بررسی خط فقر درآمدی و شاخصهای بهدست آمده از آن بهعنوان روش هایی متداول و شناخته شده برای کاهش و پایش فقر همواره مورد توجه بوده است. در این زمینه ، رویکرد استفاده از فقر چند بعدی میتواند بهعنوان ابزاری مکمل در تحلیل و آنالیز دقیقتر فقر مورد توجه قرار گیرد. در این پژوهش، با بهرهبرداری از شیوه مطرحشده توسط آلکایر و فوستر تلاش میشود شاخص فقر چند بعدی برای جامعه شهری ایران در دوره 1396-1391 محاسبه شود. در این بررسی، برای محاسبه شاخص فقر چند بعدی شش شاخص امکانات زندگی ، میزان سواد ، ساختمان محل زندگی، تغذیه، اشتغال و بیمه خدمات درمانی در نظر گرفته شدهاست. به منظور ترسیم تصویری دقیق و شفاف از وضعیت فقر در جامعه این شاخص بر اساس گروه های شهری، وضعیت فعالیت شغلی سرپرست خانوار، جنسیت سرپرست خانوار تجزیه شدهاست. افزون بر این، سهم هر یک از مولفه ها در شاخص فقر چند بعدی محاسبه و ارتباط بین شاخص محاسبه شده و گروه های درآمدی مورد ارزیابی قرار گرفته است. بر اساس نتایج بهدست آمده در این پژوهش، شاخص فقر چند بعدی در دوره زمانی مورد بررسی کاهش داشته است؛ همچنین، با بررسی نتایج تجزیه شاخص در شهرهای کوچک، خانوارهای با سرپرست زن و خانوارهای پرجمعیت میزان فقر بیشتر و در خانوارهایی با وضعیت فعالیت صنعتی میزان فقر کمتری مشاهده شده است. بهعلاوه، این شاخص در طول زمان و در گروه های کمدرآمد افزایش داشتهاست.