مطالعه سینتیک و ایزوترم حذف مالاشیت سبز از محلول های آبی با استفاده از نانوجاذب سیلیسی 15- SBA

مالاشیت سبز یک آلاینده شیمیایی و سرطان زا است که اغلب در تعدادی از صنایع غذایی و آبزی پروری به منظور افزایش تولید محصولات آبزی استفاده می شود؛ بنابراین حذف این آلاینده قبل از تخلیه پساب صنایع ذکر شده به محیط های آبی اهمیت زیادی دارد. هدف این مطالعه سنتز نانوجاذب سیلیسی SBA-15 برای حذف رنگ کاتیونی مالاشیت سبز از محلول آبی و بررسی مدل های سینتیکی و ایزوترمی جذب برای مدل سازی ریاضی حذف این آلاینده رنگی بود.

روش ها:

 این مطالعه از نوع تجربی و در مقیاس آزمایشگاهی انجام شد و جذب مالاشیت سبز به عنوان یک رنگ کاتیونی بر روی نانوجاذب سیلیسی 15- SBAمطالعه شد. سنتز این نانوجاذب با استفاده از روش هیدروترمال انجام گرفت. داده ها در مدل های سینتیک شبه مرتبه اول، دوم، الوویچ و نفوذ درون ذره ای و ایزوترم های لانگمویر و فروندلیچ بررسی شدند. برای تعیین مشخصات نانوجاذب 15- SBA از FT-IR، XRD و SEM استفاده شد.

نتایج:

 داده ها در زمان تعادل با مدل ایزوترم لانگمویر مطابقت بالایی داشتند. بیشترین مقدار حذف با مقدار جاذبg/l  01/0، غلظت اولیهmg/l  10، 10 pH=و زمان تماس 120 دقیقه، 98 درصد بود. مطالعات سینتیک نشان داد بیشترین جذب مالاشیت سبز بعد از زمان تماس 2 ساعت از مدل سینتیکی شبه مرتبه دوم پیروی می کرد و نفوذ درون ذره ای نیز کنترل کننده سرعت بود.

بحث و نتیجه گیری:

نتایج این مطالعه نشان داد که نانوجاذب سیلیسی SBA-15 قابلیت جذب بالایی برای رنگ کاتیونی مالاشیت سبز داشته و به کار بردن آن در تصفیه پساب های صنایع دارای این آلاینده رنگی پیشنهاد می شود.