شناسایی شاخص های دانشگاه کارآفرین و ارائه الگویی برای دانشگاه های دولتی

ظهور دانشگاه کارآفرین در نتیجه توسعه درونی دانشگاه و تاثیر عوامل بیرونی و اهمیت روزافزون دانش و نوآوری در جامعه صورت می گیرد. هدف محققان این پژوهش، شناسایی شاخصهای دانشگاه کارآفرین و ارایه الگو برای دانشگاه های دولتی بود.

روش این پژوهش، مطالعه آمیخته اکتشافی متوالی است. در بخش کیفی از نظریه داده بنیاد و در بخش کمی از روش همبستگی مبتنی بر تحلیل حداقل مربعات جزیی و مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد. جامعه آماری شامل سیاستگذاران و اساتید صاحب نظر در زمینه آموزش عالی و کارآفرینی، مدیران مراکز کارآفرینی، رشد و پارکهای علم و فناوری، مسیولان بخش صنعت و دانشجویان دکتری دانشگاه های تهران، شهید بهشتی و علامه طباطبایی بود. در بخش کیفی 20 نفر با مصاحبه نیمه ساختارمند و روش نمونه گیری هدفمند نظری و در بخش کمی 223 نفر با روش تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. یافته ها: در مرحله کدگذاری محوری، موجبات علی و زمینه ای و واسطه ای، کنشها و تعاملات و آثار، احصا و مدل مفهومی ارایه شد. در بخش کمی، 72 گویه و 20 مولفه با بار عاملی، میانگین واریانس استخراجی و روایی همگرا بالای 4/0، ضرایب معناداری بالای 96/1، ضریب تعیین و نیکویی برازش مناسب(55/0) تایید شدند.

دانشگاه ها به ساخت و توسعه یک اکوسیستم کارآفرینی نیاز دارند تا در آن کارآفرینی شکوفا شود. اکوسیستم کارآفرینی نتیجه تعامل و تعهد جامعه و دانشگاه، نقشها، زیرساختها و اتفاقاتی است که محیطی مناسب را برای ایجاد و توسعه سطوح فعالیتهای کارآفرینانه فراهم می کنند.