پیش بینی میزان خودمهارگری نوجوانان دختر و پسر در مقطع دبیرستان براساس میزان صبر اسلامی و جهت گیری دینی

امروزه اعتقاد بر آن است که رفتار فضیلت‎محور و بلکه تمام سعادت انسان در گرو خود مهارگری او است. خودمهارگری با عوامل و سازه‎های روان شناختی از جمله برخی سازه‎های دینی ارتباط دارد؛ به همین دلیل، پژوهش حاضر در پی آن است رابطه سطح خودمهارگری نوجوانان را با دو متغیر جهت‎ گیری دینی و سازه صبر براساس آموزه‎های اسلامی بررسی کند. بدین منظور نمونه ای با حجم 362 نفر از میان 4709 دانش آموز متوسطه اول و دوم با سنین 14 تا 17 سال در شهرستان محلات، به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شد. سه پرسشنامه جهت گیری مذهبی، مقیاس صبر اسلامی در نو جوانان و مقیاس خود مهار گری براساس منابع اسلامی برای کشف داده‎های اولیه در میان آنان توزیع و داده ها با استفاده از ضرایب همبستگی پیرسون و رگرسیون، به کمک نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که سازه صبر به میزان 49 درصد با خودمهارگری ارتباط دارد و به میزان بالایی می‎تواند سطح خودمهارگری نوجوانان را با ضریب اطمینان 45 درصد پیش‎بینی کند. همچنین روشن شد که سطح جهت گیری دینی نیز به میزان 18 درصد با همین ضریب اطمینان در خود مهار گری نوجوانان سهیم می‎باشد. از مجموع این یافته‎ ها، نتیجه گیری می شود که برای افزایش سطح خودمهارگری می‎توان آموزش صبر اسلامی و مولفه‎ های جهت‎گیری دینی را مدنظر قرار داد.