بررسی اثر ریزپوشانی باکتری لاکتوباسیلوس پلانتاروم با آلژینات/کیتوزان بر شاخص های رشد و فعالیت آنزیم های گوارشی ماهی باس دریایی آسیایی (Lates calcarifer)

استفاده از پروبیوتیک  ها در آبزی  پروری به دلیل اثرات مفید در سلامت ماهی رشد فزاینده ای داشته است. یکی از مشکلات اصلی استفاده از پروبیوتیک  ها غیرفعال شدن آن  ها در شرایط معده ای - روده  ای ماهی است. محافظت پروبیوتیک ها با ریزذرات زیست تخریب پذیر توان پروبیوتیکی آن  ها را بهبود می  بخشد. لذا در این تحقیق اثر ریز پوشانی باکتری پروبیوتیکی لاکتوباسیلوس پلانتاروم (Lactobacillus plantarum) با نانوذرات آلژینات/کیتوزان بر عملکرد رشد و فعالیت آنزیم های گوارشی در ماهی باس دریایی جوان Lates caclalifer ارزیابی شد. بدین منظور تعداد 360 قطعه ماهی باس دریایی با میانگین وزنی 2/8±37/2 گرم به چهار تیمار در سه تکرار به صورت زیر تقسیم شدند: تیمار T1 با خوراک حاوی باکتری لاکتوباسیلوس پلانتاروم بدون پوشش، T2 با خوراک حاوی باکتری لاکتوباسیلوس پلانتاروم ریزپوشانی شده T3 با خوراک حاوی آلژینات/کیتوزان و گروه شاهد با خوراک پایه تغذیه شدند. ماهیان به مدت 60 روز با جیره های آزمایشی تغذیه شدند. نمونه گیری از ماهی ها در روزهای 30 و 60 تحقیق انجام گرفت و فعالیت آنزیم های گوارشی و شاخص های رشد مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج مرحله اول تحقیق نشان داد بیش ترین میزان فعالیت آنزیم های گوارشی مانند آلفا آمیلاز و فسفاتاز قلیایی در تیمار تغذیه شده با آلژینات/کیتوزان و لاکتوباسیلوس پلانتاروم ریزپوشانی نشده در روزهای 30 و  60  وجود دارد، اما بیش ترین میزان عملکرد رشد در تیمار تغذیه شده با لاکتوباسیلوس پلانتاروم ریزپوشانی شده در روز 60 مشاهده شد. به نظر می رسد ریزپوشانی باکتری با نانوذرات کیتوزان/آلژینات کارایی پروبیوتیکی باکتری لاکتوباسیلوس پلانتاروم را بهبود بخشد (0/05>p) و توانست عملکرد مثبت پروبیوتیکی را در رشد ماهی باس دریایی بهبود بخشد هرچند این نتایج با نتایج مربوط به فعالیت آنزیم های گوارشی هم خوانی نداشت.