روزه داری و دیابت (بخش دوم - معرفی موارد)

در قسمت اول کلیاتی در مورد روزه داری و دیابت مرور شد. تاثیر روزه داری در بیماران مختلف و شرایط روزه داری مختلف متفاوت است. در این بخش 3 مورد ویژه برای بحث عمیق و اختصاصی انتخاب شده است:مورد اول: روزه داری در مرد 45 ساله با 4 سال سابقه دیابت و تحت کنترل مناسب با دو نوع داروی خوراکی
مورد دوم: روزه داری در مرد 54 ساله باسابقه دیابت قندی نوع 1 به مدت 10 سال، تحت درمان و کنترل مناسب با انسولین و فاقد عارضه مزمن دیابت و در سه ماه اخیر هیچ گونه حمله کاهش قند خون نداشته است

روزه داری در خانم 37 ساله در ماه ششم بارداری که از انسولین استفاده می کند و پایش قند خون با دستگاه گلوکومتر در محدوده قابل قبولی برای بارداری است و از شروع درمان با انسولین تاکنون حملات کاهش قند خون نداشته است. در این مقاله، بعضی از مهم ترین ابعاد روزه داری در بیماران مبتلا دیابت موصوف و بیماران شبیه آن ها بحث و نتیجه گیری شده است.

این مطالعه، جمع بندی نشست روزه داری و دیابت در فرهنگستان علوم پزشکی است که به روش بحث متمرکز گروهی2 و مطالعه مروری کتابخانه ای در منابع معتبر داخلی تنظیم و ارایه شده است. مطالعه حاضر پیرامون 3 بیمار واقعی انجام شده است.
یافته ها: مورد اول توانایی لازم برای روزه داری داشته و با مصرف دارو در دو نوبت پیش از سحر و افطار با نظر پزشک معالج می تواند روزه بگیرد. مورد دوم چون دچار دیابت نوع 1 بوده، لازم است به طور حتم تحت درمان با انسولین باشد، در گروه خیلی پرخطر قرارگرفته و روزه داری برایش ضرر دارد. مورد سوم مانند سایر خانم های مبتلابه دیابت قندی که باردار هستند، روزه گرفتن جایز نیست.

درافراد مبتلا به دیابت تیپ 2، تحت کنترل با داروهای خوراکی و بدون سابقه هیپوگلیسمی اخیر و فاقد عارضه مهم دیابت، روزه داری توصیه می شود. در بیماران مبتلا به دیابت تیپ 1 و وابسته به درمان با انسولین و خانم های باردار مبتلا به دیابت، روزه داری جایز نیست.