تحولات اجتماعی نظام سلامت ایران در طی دوران انقلاب اسلامی
مطالعه روند تحولات اجتماعی نظام سلامت در جامعه ایران، از دوران انقلاب اسلامی تاکنون، میتواند گامی آغازین در تحلیل واکنشهای مردم به امر بیماری, درمان، خود بیمارانگاری و فرایند پزشکیزدگی محسوب گردد. به همین دلیل در این مطالعه ضمن تشریح هر دوره، ابتدا به وضعیت پزشکی در آن دوره اشاره نموده و در مرحله بعد واکنش بیماران را به پزشکی و گرایش عمومی به سلامت و انتخاب درمانگر و رویکرد درمانی مورد تحلیل قرار میدهیم.
در این پژوهش علوم اجتماعی، از روش کتابخانهای برای مطالعه و تحلیل متون بهره گرفته شد. برای این کار علاوه بر جستجوی دستی اسناد و متون، از جستجوی اینترنتی هدفمند در پایگاههای داخلی SID، Irandoc، Noormags و نیز موتور جستجوی Google Scholar استفاده شد. یافتهها: با توجه به شرایط حاکم بر نظام بهداشت و درمان کشور میتوان فرایند مراقبتی سلامت کشور را به چهار دوره مشخص: 1 کمبود؛ 2 پزشکی مجلل؛ 3 توسعه بهداشت عمومی؛ 4 دوره تحقق هویت طب سنتی تقسیمبندی نمود. این فرایند در کشور ایران یک واقعه جامعهشناسی منحصر به فرد تلقی میشود.
صداقت و امانتداری در گزارش و استناد به متون رعایت گردید.
هرچند گرایشات پدرسالارانه نظام سلامت در دولت یازدهم کاهش یافته و مسوولین وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی سعی نمودهاند تا چهره پاسخگویی از خود ارایه نمایند، اما به نظر میرسد جریان سلامت کشور در مسیری دیگری در حال تحقق است. تحلیل گرایشها و واکنشهای عموم به این چهار دوره میتواند در اصلاح ساختار نظام سلامت و عدالت در سلامت نقش چشمگیری داشته باشد.
تحول اجتماعی ، نظام سلامت ، گرایش عموم ، عدالت ، انقلاب اسلامی ، ایران
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.