نقش انعطاف پذیری شناختی و ویژگی های شخصیتی در پیش بینی رفتار رانندگی پرخطر

رفتارهای رانندگی پرخطر، یکی از عوامل مهم و موثر در تصادفات رانندگی است و در موارد متعددی در ایجاد و بروز حوادث ترافیکی، عامل انسانی، به عنوان شایع ترین عامل گزارش شده است. از این رو، هدف این پژوهش پیش بینی رفتار رانندگی پرخطر از طریق انعطاف پذیری شناختی و ویژگی های شخصیتی بود.

روش پژوهش توصیفی تحلیلی مقطعی و جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه رانندگان مرد اتوبوس های بین شهری پایانه های شهر تهران بود. از جامعه مورد نظر نمونه ای به حجم 210 نفر با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و به سه پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی ، ویژگی های شخصیتی نیو و رفتار رانندگی منچستر پاسخ دادند. تحلیل داده ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیری انجام شد.

نتایج نشان داد بین ویژگی شخصیتی روان رنجورخویی و رفتار رانندگی پرخطر رابطه مثبت و معنی دار وجود داشت (05/0>p). بین ویژگی شخصیتی برونگرایی، سازگاری و وظیفه شناسی، انعطاف پذیری شناختی و رفتار رانندگی پرخطر رابطه منفی و معنی دار وجود داشت (05/0>p). همچنین، ویژگی های شخصیتی و انعطاف پذیری شناختی قادر به پیش بینی رفتار رانندگی پرخطر بودند.

بین ویژگی های شخصیتی، انعطاف پذیری شناختی و رفتار رانندگی پرخطر رابطه وجود داشت. از این رو، سنجش انعطاف پذیری شناختی و ویزگی های شخصیتی رانندگان جهت پیشگیری از رفتار پر خطر رانندگی آنها از اهمیت برخوردار است.