مستدرک نویسی با رویکرد احتجاجی؛مطالعه موردی: «مصباح البلاغه فی مشکوه الصیاغه» میرجهانی

نهج البلاغه از دیرباز تا کنون، مورد توجه عالمان و ادیبان مسلمان واقع شده است. تلاش برای تکمله نویسی بر نهج البلاغه مدتی بعد از تدوین آن جلوه گر شده است تا جایی که امروزه شاهد انباشت آثاری با عنوان «مستدرکات نهج البلاغه» هستیم. مستدرک «مصباح البلاغه فی مشکوه الصیاغه» اثر محمدحسن میرجهانی از نمونه هایی به شمار می رود که در اواخر دهه 40 شمسی به نگارش درآمده است. اگرچه واژه «مستدرک» در همه این آثار دیده می شود، ولی با واکاوی انگیزه های مولفان و معیار انتخاب های کلام امام علی علیه السلام در مستدرکات، می توان به تفاوت هایی در نوع رویکرد ایشان پی برد. در خصوص مستدرک میرجهانی، واکاوی جریان های سیاسی و مذهبی دوره او، می تواند زوایای دیگری از لایه های پنهان کتاب را فراروی مخاطب بگشاید. انگیزه محوری میرجهانی در تدوین چنین اثری، احتجاج با جریان های غیرشیعی اعم از اهل سنت، بهاییت و... بوده است. با تکیه بر تحلیل جریان های عصر میرجهانی و تلاش بر بازخوانی کتاب او، شاهد نوع جدیدی از مستدرک نهج البلاغه با رویکرد احتجاجی می باشیم.