طراحی مدل تحلیل آینده نگر جهت ارزیابی عملکرد کمی سیستم برنامه ریزی منابع سازمان

یکی از عوامل اصلی شکل گیری سیستم های برنامه ریزی منابع سازمانی، الزام یکپارچگی در سطوح داخلی و خارجی سازمان به منظور زنده ماندن در بازارهای رقابتی است. این سیستم ها از یک سو با کمک به افزایش سرعت و دقت ثبت اطلاعات سازمان ها و فراهم آوری امکان گزارش گیری سریع از اطلاعات ثبت شده برای مدیران از سویی دیگر، توانسته اند محبوبیت زیادی را در سازمان ها کسب کنند. ثبت، نگهداری و بازیابی اطلاعات یکپارچه و قابل اعتماد در سراسر سازمان عامل دیگری است که بر نفوذ این گونه سیستم ها در سازمان ها اثرگذار بوده است. بااین حال بحث در مورد هزینه های سنگین خریداری و پیاده سازی این گونه سیستم ها میان واحدهای مالی و فناوری اطلاعات سازمان ها همواره چالشی بر سر راه توسعه استفاده از نرم افزارهای برنامه ریزی منابع سازمانی در سازمان ها بوده است؛ بنابراین در چنین شرایطی ارایه شواهدی دال بر کارآمدی یا ناکارآمدی این گونه سیستم ها در قالب یک مدل تحلیلی با رویکرد آینده نگر و با استفاده از شاخص های کمی جهت رفع تضادهای مذکور ضروری به نظر می رسد. باید بپذیریم که اگر دورنمایی شفاف، اطلاعات دقیق و کمی مبتنی بر شاخص های عملکردی سازمان، در اختیار افراد تصمیم گیرنده در سازمان قرار گیرد، دیگر اختلاف بر سر چنین مسایلی بی معنا خواهد شد؛ اما سوال دیگری مطرح می شود و آن اینکه چه ابزاری توان فراهم ساختن چنین اطلاعات ارزشمندی را دارد؟ مدل های آینده نگر در ترسیم تصویر احتمالی از آینده، با توجه به شرایط و متغیرهای موجود، بسیار توانمند بوده و با ایجاد یک دورنمای قابل پذیرش از سوی تمامی ذینفعان، می تواند راهگشای مسئله ما باشد و اماواگرهای استفاده یا عدم استفاده از سیستم برنامه ریزی منابع سازمان که ناشی از نبود اطلاعاتی دقیق و کمی که بتواند منفعت یا مضرات احتمالی را شفاف و با خط کشی از جنس شاخص های عملکردی کمی سازمانی بیان کند را به پایان رساند. پژوهش حاضر داده های کمی موثق و دستکاری نشده سازمانی خام موجود در پایگاه داده سیستم برنامه ریزی منابع سازمان را استخراج کرده و مدلی تحلیلی آینده نگر کمی را بر مبنای آن طراحی نموده است تا بتواند پاسخی شفاف، اطلاعاتی دقیق و کمی مبتنی بر شاخص های عملکردی سازمان به سوالات موجود بدهد. کاری که مشابه آن در خصوص این مسئله پیش تر مشاهده نشده است.