تعیین اثر شدت و مدت خشکسالی بر زمان تاخیر بین خشکسالی هواشناسی و هیدرولوژیکی و بررسی عدم قطعیت ها (مطالعه موردی:حوضه تالاب انزلی)
جای خالی آنچه در تحقیقات گذشته به چشم میخورد، یافتن ارتباط معنادار میان خشکسالی هواشناسی و هیدرولوژیکی و سپس، تعیین باند اعتماد احتمال تاخیر زمانی میان رخ دادن دو فاز خشکسالی است. در تحقیق حاضر، سعی شد تا با استفاده از روش شمارش فرکانس، زمان تاخیر میان دو فاز خشکسالی هواشناسی و هیدرولوژیکی، براساس مشاهدات موجود، برای حوضه تالاب انزلی با 9 ایستگاه هواشناسی و 20 ایستگاه هیدرومتری طی سالهای 1364 تا 1394 تعیین شود. با توجه به آنکه در دوره مشاهداتی 30 ساله امکان رخداد خشکسالی های حدی کم است، برای تولید شرایط خشکسالی هواشناسی با بزرگی، تداوم و شدتهای مختلف فراتر از آنچه تا کنون دیده شده، به کمک روش مونت کارلو به شبیهسازی مصنوعی بارش اقدام شد. برای شبیه سازی خشکسالی هیدرولوژیکی در سناریوهای مختلف خشکسالی هواشناسی از مدل بیلان آب SWAT استفاده شد. برای بررسی اثر تداوم و شدت خشکسالی هواشناسی بر تاخیر زمانی بین دو فاز خشکسالی، از ماتریس همبستگی تقاطعی استفاده شد. نتایج نشان داد با افزایش تداوم خشکسالی هواشناسی، تاثیرات آن تا مدت طولانیتر بر رودخانه به صورت خشکسالی هیدرولوژیکی مشاهده می شود. از طرفی، افزایش شدت خشکسالی هواشناسی، موجب کاهش زمان تاخیر میان دو فاز خشکسالی خواهد شد. باند اعتماد احتمال تاخیر زمانی میان خشکسالی هواشناسی و هیدرولوژیک نیز نشان داد با احتمال حدود 70 درصد، تاخیر زمانی یک ماهه و کمتر میان دو خشکسالی وجود دارد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.