مدل سازی روابط علی بین عدالت سازمانی و تعهد سازمانی با نقش میانجی بی تفاوتی سازمانی در بین اساتید دانشگاه علوم پزشکی کردستان

امروزه سازمان ها برای بقای خود نیاز به کارکنانی دارند که ضمن تعهد به اهداف سازمان از هرگونه بی تفاوتی نسبت به سازمان اجتناب نموده و تلاش خود را در جهت تحقق اهداف سازمانی بکار بگیرند. هدف از این پژوهش تحلیل نقش میانجی بی‏تفاوتی سازمانی در رابطه بین عدالت سازمانی و تعهد سازمانی اساتید دانشگاه علوم پزشکی کردستان بود.

روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود و جامعه آماری آن شامل کلیه اساتید دانشگاه علوم پزشکی کردستان (235 نفر) در سال 1396 بود که با استفاده از جدول مورگان 147 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده از پرسشنامه استاندارد عدالت سازمانی نیهوف و مورمن، تعهد سازمانی آلن و مایر و بی‏تفاوتی سازمانی دانایی فرد و همکاران استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss نسخه 21 و از روش های آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و آزمون کولموگروف اسمیرنوف) و روش معادلات ساختاری (SEM) با استفاده از نرم افزار لیزرل استفاده شده است.

نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد عدالت سازمانی به صورت مستقیم بر تعهد سازمانی اثر مثبت و مستقیم دارد، بی‏تفاوتی سازمانی بر تعهد سازمانی اثر مستقیم و منفی دارد، عدالت سازمانی بر بی‏تفاوتی سازمانی اثر مستقیم و منفی دارد، همچنین اثر غیر مستقیم عدالت سازمانی بر تعهد سازمانی از طریق بی‏تفاوتی سازمانی معنی‏دار بود.

از آنجا که عدالت سازمانی و بی‏تفاوتی سازمانی از متغیرهای مهم و مرتبط با تعهد سازمانی اساتید دانشگاه می باشند، پیشنهاد می شود این دو متغیر مورد توجه مدیران دانشگاه قرار بگیرد.