تاثیر شش هفته تمرینات تحریک وستیبولار بر عملکرد تعادلی و حرکتی نابینایان
امروزه آموزش کمتر، به همراه فقدان نشانههای بینایی، باعث حرکات کمتر افراد دارای اختلال بینایی می شود. این عدم فعالیت باعث تاخیر در رشد حرکتی شده و حرکت به عنوان مهمترین فاکتور ادامه حیات هر فرد، عامل مهمی برای ارتقای سلامتی کودکان معلول می باشد؛ بنابراین هدف از تحقیق حاضر، تاثیر تمرینات تحریک وستیبولار بر عملکرد تعادلی و حرکتی نابینایان بود.
در پژوهش نیمهتجربی حاضر تعداد 30 دختر و پسر از بین نابینایان داوطلب به صورت در دسترس و هدفمند و به طور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. پس از انتخاب دانش آموزان و کسب رضایت آنها مبنی بر شرکت در برنامه تمرینی، ابتدا تعادل پویا به کمک آزمون (تی یو جی) و عملکرد حرکتی با آزمون Tinetti به عنوان پیش مداخله اندازه گیری شد. گروه تجربی طی 6 هفته(هر هفته 3 جلسه به مدت 30 دقیقه) در تمرینات حضور یافتند. در پایان نیز آزمون مرحله پیش مداخله به عنوان پس مداخله تکرار گردید. دادهها با استفاده از تحلیل آماری تی مستقل و وابسته در سطح معناداری 0/05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته های تحقیق حاضر نشان داد که پس از شش هفته تمرین تحریک وستیبولار بهبود معناداری در نمرات تعادل پویا و عملکرد حرکتی گروه تجربی نسبت به پیش از دوره تمرینات تحریک وستیبولار یافت شد، در حالی که در گروه کنترل تغییر معناداری مشاهده نشد.
به نظر میرسد با توجه به نتایج تحقیق حاضر، تمرینات تحریک وستیبولار بر تعادل پویا و عملکرد حرکتی آزمودنی ها تاثیرگذار است. با در نظر گرفتن اهمیت تحرک و تعادل، خصوصا در کودکان با معلولیت بینایی، توصیه می شود از تمرینات تحریک وستیبولار به عنوان شیوه موثر برای تحرک فیزیکی بیشتر این افراد استفاده شود.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.