بررسی تاثیر کارکردهای مدیریت استراتژیک منابع انسانی بر تاب آوری سازمانی با تاکید بر میانجی گری سرمایه اجتماعی

سازمان های امروزی در محیطی پویا فعالیت می کنند که این محیط می تواند علاوه بر ایجاد فرصت های قابل توجه برای رشد سازمان، چالش های مهمی را برای سازمان به همراه آورد. لذا برای غلبه بر این شرایط محیطی، نیاز است که سازمان ها ظرفیت تاب آوری خود را در سیستم های سازمانی خود گسترش دهند.

هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین مدیریت استراتژیک منابع انسانی و تاب آوری سازمانی با توجه به نقش میانجی سرمایه اجتماعی است.

پژوهش حاضر از نظر هدف از نوع تحقیقات کاربردی و از حیث روش گردآوری اطلاعات توصیفی پیمایشی می باشد. استراتژی پژوهش در زمره پژوهش های کمی و همچنین از حیث روش، دارای ماهیت پژوهشی- توصیفی است. جامعه آماری پژوهش حاضر از پرستاران بیمارستان های دولتی شهر تهران بودند که حجم نمونه با توجه به فرمول کلاین حداقل 280 نفر در نظر گرفته شد و به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. اطلاعات موردنیاز، پس از توزیع پرسشنامه ها، جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SMART PLS تجزیه و تحلیل شد.

یافته های پژوهش بر وجود رابطه معنادار بین متغیرهای پژوهش دلالت دارد که به تایید فرضیه ها منجر شد؛ بنابراین کارکردهای مدیریت استراتژیک منابع انسانی رابطه مستقیم و معنادار با تاب آوری سازمانی و سرمایه اجتماعی دارد. همچنین سرمایه اجتماعی با تاب آوری سازمانی رابطه معنادار دارد. همچنین، میانجی بودن سرمایه اجتماعی در رابطه بین مدیریت منابع انسانی استراتژیک و تاب آوری سازمانی نیز تایید شد.

مدیران با فراهم نمودن شرایطی که در آن پرستاران اطلاعات، ایده ها و دیگر منابع را برای انجام وظایف در اختیار یکدیگر قرار دهند و همچنین مدنظر قرار دادن نظرات و ایده های پرستاران در تصمیم گیری ها، می توانند سبب افزایش تاب آوری پرستاران و بیمارستان شوند.