تبیین دیدگاه معرفت شناختی آدلر در برنامه درسی پایدیا

هدف اصلی مقاله حاضر، تبیین مبانی معرفت شناختی طرح پایدیا و نقد آن است. مبانی فلسفی، مبانی روان شناختی، مبانی جامعه شناختی و مبانی تاریخی به عنوان بنیان های اساسی تعلیم و تربیت به ویژه در حیطه برنامه درسی محسوب می شوند و مبنای معرفت شناختی می تواند در بستر مبانی فلسفی مورد تحلیل و بررسی قرار گیرد. در این مقاله، دیدگاه معرفت شناختی آدلر در قرن بیستم مورد بررسی قرار گرفت و ارتباط نظریه مذکور با برنامه درسی پیشنهادی او به نام پایدیا تبیین شد. روش تحقیق در مقاله حاضر، توصیفی- تحلیلی و نقد بر اساس دیدگاه های معاصر است. طبق یافته های مقاله حاضر، بین سطوح خیر برای ذهن و صور معرفت که در دیدگاه معرفت شناختی آدلر مطرح می شود و سطوح یادگیری در برنامه درسی پیشنهادی او ارتباط منسجمی وجود دارد. با وجود این، نقدهایی بر اساس دیدگاه های معاصر می توان بر دیدگاه معرفت شناختی او وارد کرد. نخست آنکه آدلر به معرفت ضمنی توجه نداشته است، دوم آنکه در بحث «جهان شمولی» و «ثبات» به نکته علم به معلوم اشاره نداشته است تا در چالش با بحث «پویایی علم» قرار نگیرد. سوم آنکه به بسط مهارت های پیشنهادی در طرح پایدیا بر اساس صورت معرفتی «دانستن چگونه» نپرداخته است.