بررسی هیستومورفولوژیک تاثیر عصاره هیدروالکلی گل بنفشه (odorata viola) بر ترمیم زخم پوستی در موش صحرایی نژاد ویستار

درمان زخم ها یکی از مسایلی است که بشر سال ها با آن روبه رو بوده است و تلاش ها برای یافتن ترکیباتی که ضمن بهبود زخم ها، دارای عوارض جانبی نباشند، اهمیت دارد. از آن جا که عصاره گل بنفشه دارای اثرات ضدالتهابی و ضدعفونی کنندگی است، در مطالعه حاضر، اثر این گیاه بر ترمیم زخم پوستی مورد بررسی قرار می گیرد.

بدین منظور تعداد 32 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار، بعد از ایجاد زخم پوستی تمام ضخامت به وسیله‏ شابلون 2 در 2 سانتی متر در ناحیه خلفی گردن در 4 گروه برابر، شامل: گروه کنترل (بدون انجام درمان)، گروه دریافت کننده اوسرین، گروه دریافت کننده سولفادیازین نقره 1 درصد و گروه تجربی (درمان زخم توسط پماد عصاره گل بنفشه 20 درصد، دوبار در روز) قرار گرفتند. در طی مطالعه، هر 3 روز یک‏بار، طول و عرض زخم ‏ها اندازه‏ گیری شد. همچنین در روزهای 3، 7، 14 و 21 پس از ایجاد زخم، موش ها آسان کشی شدند و بافت های ترمیم یافته، جهت مطالعات هیستوپاتولوژیک مورد بررسی قرار گرفتند.

نتایج نشان دهنده کاهش معنی دار مساحت زخم در حیوانات تحت درمان به خصوص گل بنفشه در مقایسه با گروه کنترل بود (0/05 <P). همچنین از نظر هیستوپاتولوژیک، ضخامت بافت پوششی و میزان کلاژن افزایش چشمگیری در گروه تجربی گل بنفشه نشان داد.

مطالعه حاضر نشان داد که احتمالا اجزای موثر عصاره گل بنفشه دارای خواص ضدالتهابی هستند و باعث تحریک ساخت کلاژن و انقباض سریع تر زخم می شوند، بنابراین ترکیبات گیاه مذکور می توانند برای درمان زخم ها مورد استفاده قرار گیرند.