شبیه سازی و بهینه سازی تلفیق آب های سطحی و زیرزمینی با روش پویایی سیستم (مطالعه موردی: شبکه آبیاری دشت عباس)

توسعه شبکه آبیاری دشت عباس و انتقال آب سد کرخه بدون توجه به منابع آب زیرزمینی دشت، باعث ماندابی شدن اراضی کشاورزی دشت در سال های اخیر شده است. هدف از این مطالعه بهینه سازی تلفیق منابع آب سطحی و زیرزمینی دشت عباس برای حداقل کردن مشکلات ماندابی شدن اراضی و دستیابی به حداکثر درآمد خالص دشت بود. برای این منظور ابتدا رفتار آبخوان دشت با استفاده از روش پویایی سیستم ها شبیه سازی شد. سپس با استفاده از روش بهینه سازی چندمعیاره مدل Vensim تلفیق آب های سطحی و زیرزمینی با تابع هدف حداکثرسازی درآمد خالص دشت بهینه سازی شد. زمان شروع مدل سازی سال 1380 و پایان آن سال 1410 و به مدت 30 سال است. مدل با استفاده از داده های زمانی سال 1380 تا 1388 واسنجی و با استفاده از داده های زمانی سال 1388 تا 1395 صحت سنجی شد. نتایج ارزیابی ها نشان داد که مدل قادر است متغیر های کلیدی تراز آب زیرزمینی (ME برابر 60 سانتی متر، R2 برابر 97 درصد وRMSE  برابر 47 سانتی متر) و شوری آب زیرزمینی (ME برابر0/123 میکروموس بر سانتی متر، R2  برابر 74 درصد و RMSE برابر 100 میکروموس بر سانتی متر) را با دقت مناسب شبیه سازی کند. همچنین نتایج مدل بهینه سازی نشان داد که بهینه ترین نسبت مصرف آب سطحی و زیرزمینی برای تامین نیاز کشاورزی دشت عباس به ترتیب 65 و 35 درصد است. به طور کلی می توان نتیجه گرفت که با بهینه سازی تلفیق آب سطحی و زیرسطحی با صرفه جویی سالانه حدود 10 میلیون متر مکعب آب می توان 800 هکتار اراضی جدید را آبیاری کرد.