ارتباط اسیدهای چرب رژیم غذایی با بیان ژن واسپین در بافت چربی احشایی و زیرجلدی در افراد چاق و غیرچ

واسپین آدیپوکینی است که منجر به کاهش مقاومت به انسولین و چاقی می گردد. مطالعات اندکی به بررسی ارتباط رژیم غذایی با سطح پلاسمایی واسپین پرداخته اند، اما تاکنون مطالعه ای در سطح بیان این ژن انجام نشده است. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین بیان ژن واسپین در بافت چربی احشایی و زیرجلدی با اسیدهای چرب رژیم غذایی در افراد چاق و غیرچاق بود.

بافت چربی احشایی و زیرجلدی از 50 فرد چاق و 47 فرد غیرچاق که تحت عمل جراحی شکم قرار داشتند به دست آمد. دریافت های غذایی با استفاده از پرسش نامه بسامد خوراک جمع آوری و مصرف روزانه اسیدهای چرب (کل چربی رژیم غذایی، اسیدهای چرب اشباع، تک و چند غیراشباع) محاسبه شد. میزان بیان نسبی ژن واسپین در بافت چربی با روش Real-Time PCR تعیین شد.

میانگین نمایه توده بدنی برای افراد چاق و غیرچاق به ترتیب 5/87±41/4 و 2/86±24/8 بود. مقایسه ی بیان ژن واسپین بافت در چربی احشایی و زیرجلدی افراد چاق و غیرچاق نشان داد که در بافت چربی زیرجلدی افراد چاق سطح بیان ژن به طور معنی داری بالاتر بود (0/034˂P). در افراد چاق بیان ژن واسپین در بافت چربی احشایی با اسیدهای چرب چند غیراشباع رژیم غذایی ارتباط نزدیک به معنی داری مثبت (0/28=r با 0/05=P) نشان دادند.

نتایج مطالعه حاضر نشان داد که بیان ژن واسپین تنها در بافت چربی زیرجلدی افراد چاق بیشتر از افراد غیرچاق بود. هم چنین ارتباطی بین اسیدهای چرب رژیم غذایی با بیان ژن واسپین یافت نشد. بنابراین مطالعات گسترده تری لازم است تا مکانیسم عمل واسپین در اثرگذاری بر مقاومت به انسولین و نقش احتمالی اسیدهای چرب رژیم غذایی را در این فرایند نشان دهد.