مبانی فرانظری در مناظرات تمدنی روابط بین الملل

هدف پژوهش حاضر بررسی و تبیین چگونگی صورت‎بندی مناظره ی تمدنی در روابط بین‎الملل است. در این راستا، این که دو طیف اصلی فعال این مناظره، صورت‎بندی مباحث خود را بر چه مبانی فرانظری ای استوار ساخته‎ و به تناسب آن، چه احکام و گزاره های نظری و تمدنی را در روابط بین الملل وارد کرده اند، بررسی شده است. نتایج پژوهش نشان می‎دهند وجود دو نوع مبانی فرانظری به ویژه در بعد هستی‎شناختی نسبت به تمدن سبب شده است که دو طیف نظریه‎های تمدنی در روابط بین‎الملل را شاهد باشیم. طیف نخست، تمدن را به عنوان یک وضعیت، ابژه یا پدیده ی عینی می دانند و طیف دوم تمدن را به مثابه یک فرایند، سوژه و پدیده ی گفتمانی در نظر می‎گیرند. هر یک از این خوانش‎های تمدنی، خروجی‎های مختلفی در تحلیل نظام بین‎الملل، سیاست خارجی، امنیت و... در پی دارند.