رابطه طرح واره های ناسازگار اولیه و فرسودگی شغلی با نقش میانجی سرمایه روان شناختی

هدف پژوهش حاضر، تحلیل رابطه بین طرح واره های ناسازگار اولیه و فرسودگی شغلی با نقش میانجی سرمایه روان شناختی است. روش تحقیق به لحاظ ماهیت، توصیفی-همبستگی و از حیث هدف کاربردی است. جامعه آماری پژوهش را مدیران مدارس ابتدایی شهر تهران که در سال تحصیلی 1398-1397 مشغول به خدمت تشکیل دادند. حجم نمونه با استفاده از روش خوشه ای چندمرحله ای 200 نفر تعیین و انتخاب گردید. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه های سرمایه های روان شناختی لوتانز (2007)، فرسودگی شغلی ماسلاچ و جکسون (1985) و طرح واره های ناسازگار اولیه یانگ (2006) استفاده گردید که روایی آن ها توسط خبرگان و صاحب نظران دانشگاهی و پایایی آن ها نیز از طریق آزمون ضریب آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. به منظور تحلیل داده ها از روش معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار آماری لیزرل ویرایش هشتم استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد طرح واره ناسازگار اولیه و ابعاد آن (بریدگی و طرد، خودگردانی و عملکرد مختل، محدودیت های مختل، دیگر جهت مندی و گوش به زنگی بیش ازحد و بازداری) با سرمایه های روان شناختی و ابعاد آن رابطه منفی و با فرسودگی شغلی رابطه مثبت و معناداری دارند. سرمایه روان شناختی با فرسودگی شغلی رابطه منفی و معناداری دارد و نهایتا سرمایه روان شناختی در رابطه طرح واره های ناسازگار اولیه و فرسودگی شغلی نقش میانجی دارد.