اثربخشی آموزش شطرنج در دانش آموزان مبتلا به بیش فعالی / نقص توجه

یکی از رایج ترین اختلالات دوران کودکی مورد توجه روانشناسان و روان پزشکان، اختلال نقص توجه / بیش فعالی است که منجر به نقص توجه، بیش فعالی و تکانش گری در افراد مبتلا می شود.

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش شطرنج در دانش آموزان مبتلا به اختلال بیش فعالی / نقص توجه بود.

جامعه آماری پژوهش نیمه تجربی حاضر، 76 نفر دانش آموز مبتلا به اختلال بیش فعالی همراه با نقص توجه شهرستان خرم آباد در سال تحصیلی 99-1398 بود؛ که تعداد 32 دانش آموز به شکل نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و به شکل تصادفی بر اساس سن و جنس و نتایج پیش آزمون به دو گروه 16 نفری کنترل و آزمایش تقسیم شدند؛ و گروه آزمایش آموزش شطرنج را به مدت 11 هفته متوالی و هفته ای یک جلسه 30 الی 90 دقیقه دریافت کرد. آزمودنی ها سه بار (پیش آزمون، پس آزمون، پیگیری دو هفته) با پرسشنامه های کانرز و سوانسون ارزیابی و داده ها با آزمون تحلیل واریانس مرکب، آزمون تعقیبی بنفرونی و با استفاده از نرم افزار 21 SPSS تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها:

 نتایج حاصل از پژوهش نشان دهنده ی همبستگی مستقیم و بالایی بین نتایج به دست آمده از هر دو ابزار اندازه گیری سوانسون و کانرز و تاثیر مثبت آموزش شطرنج در دانش آموزان مبتلا به بیش فعالی / نقص توجه بود (0/001=P، 20/17=F).

نتیجه گیری:

 با توجه به تاثیر مثبت آموزش شطرنج بر علایم بیش فعالی / نقص توجه پیشنهاد می شود از آموزش شطرنج برای کاهش علایم بیش فعالی / نقص توجه استفاده شود.