بررسی واکنش های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی تعدادی ارقام فندق تحت شرایط تنش خشکی ‏و آبیاری مجدد

به خاطر کاهش نزولات آسمانی و منابع آبی زیرزمینی و افزایش احتمال بروز تنش خشکی، گزینش ارقام یا ژنوتیپ های مقاوم یا متحمل تنش خشکی ضروری می باشد. فندق یکی از مهمترین درختان میوه خشکباری است. به منظور مطالعه واکنش شش رقم فندق (فرتیل، روند، لانگ، سقورب، مرویل و گرد) به تنش خشکی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی روی نهال های سه ساله گلدانی اجرا شد. تیمارهای آبیاری شامل شاهد (آبیاری منظم) و تنش خشکی (قطع کامل آبیاری) بودند که پس از اعمال تیمار تنش خشکی، آبیاری مجدد انجام و به منظور بررسی قابلیت برگشت پذیری ارقام یک روز و یک هفته بعد از آبیاری مجدد نمونه برداری انجام شد. نتایج تجزیه واریانس اختلافات معنی دار بین تیمارهای آبیاری و همچنین ارقام نشان داد. رنگیزه های فتوسنتزی و کارآیی کوآنتومی تحت تیمار تنش خشکی کاهش یافتند. درحالی که مقدار مالون دی آلدهید و پرولین افزایش نشان دادند. حداکثر کارآیی کوآنتومی فتوسیستم II در تیمار شاهد (731/0) و حداقل آن در تیمار تنش قبل از انجام آبیاری (672/0) مشاهده شد، اما یک هفته بعد از آبیاری مجدد به میزان شاهد برگشت. در بین ارقام مورد بررسی رقم گرد با دارا بودن بیشترین مقادیر رنگیزه های فتوسنتزی، دارای تولید بالای ترکیبات آنتی اکسیدانی (ترکیبات فنولی و فلاونوییدها) نیز بود. محتوای پرولین با اکثر ویژگی های مورد بررسی بجز مالون دی آلدهید همبستگی منفی نشان داد. تحت تنش خشکی برگ های رقم لانگ کمترین و رقم روند بیشترین خسارت (درصد نکروزگی) را متحمل شدند. ارقام لانگ، فرتیل و گرد در برابر خشکی تحمل نسبی بیشتری نسبت به ارقام دیگر داشتند.