بررسی اثر افزودن منیزیا بر خواص، تحولات فازی و ریزساختاری بدنه های ریخته گری ژلی زیرکونیایی

زیرکونیای جزیی پایدار شده با منیزیا به سبب نقطه ذوب، استحکام مکانیکی، چقرمگی، مقاومت به شوک حرارتی و پایداری بالای شیمیایی بهترین گزینه برای نازل های ریخته گری مورد استفاده در صنعت فولادسازی است. برای ساخت این نازل ها از روش پرس ایزواستاتیک سرد استفاده می گردد؛ اما به کارگیری روش های فرآوری تر، به ساخت ارزان قیمت و دستیابی به خواص مشابه با نازل های ساخته شده با پرس ایزواستاتیک سرد، کمک می نماید. هدف از این پژوهش بررسی اثر منیزیا بر خواص، ساختار و ریزساختار بدنه های زیرکونیای جزیی پایدار شده با منیزیا به روش ریخته گری ژلی با استفاده از زیرکونیا مونوکلینیک و منیزیا ذوبی به عنوان مواد اولیه و آگار به عنوان عامل ژل کننده است. به منظور مشخصه یابی بدنه های ساخته شده از آزمون های میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، پراش اشعه ایکس (XRD) و استحکام فشاری سرد  (CCS) استفاده شد. براساس نتایج، بهترین نمونه با چگالی g/cm3 91/4، استحکام فشاری  MPa363 و کسر حجمی 77/18 فاز مونوکلینیک ساخته شد که با خواص نازل های زیرکونیایی مورد استفاده در صنعت فولادسازی همخوانی دارد .با افزایش درصد منیزیا علاوه بر افزایش پایداری زیرکونیا، ایجاد شرایط زینتر در حضور فاز مایع، منجر به بهبود خواص مکانیکی و فیزیکی می شود.