تغییرات دما و تبادلات گازی برگ دانهال های پسته در پاسخ به کاربرد کائولین (Pistacia vera L.)

به منظور بررسی اثر کایولین بر تبادلات گازی برگ دانهال های پسته (Pistacia vera L.)، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در زمان بر پایه طرح کاملا تصادفی با 5 تکرار در سال 1392 در شرایط هوای آزاد انجام شد. غلظت کایولین در چهار سطح (0، 5، 10 و 15 درصد) و نوبت پاشش در سه سطح (یک نوبت، دو نوبت و سه نوبت پاشش) به صورت فاکتوریل 4×3 به عنوان فاکتور اصلی و پنج زمان نمونه برداری به عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج آزمایش نشان داد که غلظت های 5، 10 و 15 درصد کایولین به ترتیب باعث کاهش 1/1، 2 و 2/2 درجه سانتی گراد دمای برگ در مقایسه با شاهد شدند. اثر ساده نوبت پاشش بر فتوسنتز، هدایت روزنه ای و تعرق معنی دار بود و با افزایش بیش از دو نوبت پاشش، این صفات کاهش قابل توجهی نشان دادند. بیش ترین مقدار فتوسنتز، تعرق، هدایت روزنه ای و CO2 بین سلولی از غلظت 5 درصد کایولین به دست آمد. عملکرد کوانتومی به ترتیب با 89/0 و 87/0 حداکثر و حداقل مقدار را در شاهد و غلظت 15 درصد کایولین به خود اختصاص داد. به طورکلی، غلظت کایولین 5 درصد در یک و دو نوبت پاشش به علت کاهش اثرات منفی دمای بالا، منجر به افزایش تبادلات گازی برگ نسبت به شاهد شد. با این حال، غلظت های بالای کایولین (10 و 15 درصد) با وجود کاهش بیش تر دمای برگ، به علت افزایش بیش ازحد انعکاس نور در نتیجه لایه ضخیم کایولین بر روی برگ و اختلال فعالیت روزنه ها، فتوسنتز دانهال های پسته را به طور قابل توجهی کاهش دادند.