ارتباط مقادیر انسولین، گلوکز و اسیدهای چرب غیر استریفیه خون در بازه ی زمانی تلقیح با روزهای باز در گاوهای هلشتاین با جیره ی غنی از نشاسته

جیره های پر نشاسته (گلوکوژنیک، انسولینوژنیک)، به دلیل اثر مثبت بر تولید شیر، به مدت طولانی در خلال شیردهی گاوهای شیری استفاده می شوند، ضمن این که در هفته های نخست شیردهی با جلوگیری از افت شدید گلوکز و انسولین و تعدیل سطح اسیدهای چرب غیر استریفیه (NEFA) در خون بر تولید مثل نیز اثر مثبت دارند.  هر چند استفاده ی بلند مدت از جیره های پرنشاسته گریزناپذیر به نظر می رسد، برخی معتقدند که این جیره ها پس از پایان موازنه ی منفی انرژی می توانند بر باروری اثر منفی بگذارند و در بازه ی زمانی تلقیح باید از مصرف آن ها خودداری شود.  در مطالعه ی حاضر، تغییرات سطح انسولین، گلوکز و NEFA در خون در بازه ی زمانی تلقیح با جیره های غنی از نشاسته و همچنین ارتباط بین این پارامترها با روزهای باز گاوها بررسی شد.  سی راس گاو دوشا از روز 60 تا 120 شیردهی وارد مطالعه شدند.  در روزهای 60، 90 و 120 شیردهی از گاوها نمونه ی خون کامل تهیه شد و سطح انسولین، گلوکز و NEFA در پلاسما اندازه گیری شد.  اطلاعات روزهای باز گاوها از نرم افزار مدیریتی گله استخراج شد.  ارتباطی بین سطوح انسولین، گلوکز و NEFA با روزهای باز مشاهده نشد.  روند تغییرات انسولین و NEFA در خلال روزهای 60 تا 120 شیردهی افزایشی و روند تغییرات گلوکز کاهشی بود.  سطح گلوکز در روز 120 شیردهی نسبت به روز 60 کم تر و غلظت NEFA در روزهای 90 و 120 نسبت به روز 60 بیش تر بود.  سطح انسولین خون در کل مدت مطالعه با سطح گلوکز همبستگی منفی و با سطح NEFA همبستگی مثبت داشت.  بر اساس نتایج مطالعه ی حاضر، امکان افزایش سطح انسولین خون با جیره ی پر نشاسته در مرحله ی میانی شیردهی (بازه ی زمانی تلقیح) وجود دارد، اما از این یافته نمی توان تاثیر منفی افزایش سطح انسولین خون بر باروری را برداشت کرد.