بروز حوادث ناخواسته و عوامل خطر مرتبط با آن در انتقال بیماران از بخش های مراقبت ویژه

انتقال بیماران بدحال بستری در بخش های مراقبت ویژه که به طور عمده با هدف انجام فرایندهای تشخیصی و درمانی انجام می شود می تواند با بروز حوادث ناخواسته همراه باشد. این پژوهش با هدف تعیین بروز حوادث ناخواسته و عوامل خطر مرتبط با آن در هنگام انتقال بیماران بخش های مراقبت ویژه انجام شد.

در این مطالعه توصیفی- مقطعی داده های انتقال بیماران در طی یک دوره شش ماهه توسط چک لیست حوادث ناخواسته جمع آوری شد. تجزیه وتحلیل داده ها با آمار توصیفی و استنباطی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار، آزمون مربع کای، آزمون دقیق فیشر و آزمون من ویتنی) با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 انجام شد.

536 بیمار (2/91 درصد) دچار حادثه ناخواسته شدند. میزان بروز حوادث ناخواسته مرتبط با بیمار، مرتبط با کارکنان و مرتبط با تجهیزات به ترتیب 5/65 درصد، 3/73 درصد و 8/7 درصد بود. میزان بروز حادثه ناخواسته در مردان بالاتر از زنان بود (035/0=P). میزان بروز حادثه ناخواسته در انتقال با برانکارد به طور معناداری بالاتر از روش های دیگر (001/0 >P) بود. میزان بروز حادثه ناخواسته در ICU به طور معناداری بالاتر از CCU بود (001/0=P). بین بروز حادثه ناخواسته و وجود تجهیزاتی مانند کپسول اکسیژن (001/0 >P)، مانیتور قلبی (047/0=P)، ونتیلاتور پرتابل (004/0=P)، پالس اکسی متر (001/0>P) و نرده محافظ تخت (001/0 >P) ارتباط معنادار آماری وجود داشت.

نتایج نشان داد که میزان بروز حوادث ناخواسته بالا است. سازمان ها باید خطرات حین انتقال را شناسایی و با آن ها فعالانه برخورد کنند. استفاده از چک لیست و ابزارهای ارتباطی مرتبط با انتقال اطلاعات می توانند کیفیت و ایمنی انتقال را بهبود بخشند.