تحلیل و بررسی امنیت اجتماعی در مناطق شهری با مدل سازی معادلات ساختاری (مطالعه موردی: شهر اردبیل)

امروزه، شهرنشینی شتابان چه در کشورهای توسعه‏یافته چه در کشورهای درحال‏توسعه، با ناهنجاری‏های اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، و فضایی زیادی همراه است که سبب افزایش تضادها و نابرابری‏های اجتماعی از یک ‏سو و انحرافات، کج‏روی‏های اجتماعی، و نزول امنیت از سویی دیگر در محیط‏های شهری شده است. با توجه به اهمیت امنیت و لزوم بررسی و سنجش این مقوله در شهرهای کشورمان، تحقیق حاضر با هدف بررسی شاخص‏های امنیت در سطح مناطق چهارگانه شهر اردبیل تهیه‏ شده است. نوع تحقیق کاربردی و روش آن نیز توصیفی- تحلیلی است. داده‏ها و اطلاعات به‏صورت پیمایشی (از طریق پرسش‏نامه با 384 نفر نمونه با روش نمونه‏گیری خوشه‏ای (از مناطق چهارگانه) با سطح با اطمینان 95درصد) جمع‏آوری ‏شده‏اند. برای تجزیه‏وتحلیل داده‏‏ها و اطلاعات نیز از نرم‏افزار اس‏پی‏اس‏اس، لیزرل، و مدل کوپراس (COPRAS) استفاده شده است. یافته‏ها نشان می‏دهد شاخص‏های احساس امنیت مالی شهروندان با مقدار آماره تی 4.23، احساس امنیت جانی شهروندان با مقدار تی26/5، احساس امنیت کالبدی با مقدار تی 59/4، و شاخص نقش نیروی انتظامی با مقدار تی24/2 در سطح کاملا معنی‏داری قرار دارد و از ارتباط درونی نسبتا مناسبی با هم قرار دارند. همچنین، نتایج حاصل از مدل کوپراس نیز نشانی می‏دهد که احساس امنیت مالی، نقش نیروی انتظامی، احساس امنیت کالبدی، و احساس امنیت جانی به‏ترتیب بیشترین تاثیر در احساس امنیت از دید شهروندان دارند. درنهایت، در بین مناطق چهارگانه شهر اردبیل منطقه 2 شهری با کسب بیشترین امتیاز (28/0=Q) در میان مناطق چهارگانه شهر در جایگاه اول قرار گرفته است.