تاثیر سطوح مختلف سیلاژ تفاله گوجه فرنگی بر عملکرد، متابولیت های خون، قابلیت هضم مواد مغذی و تولید اسیدهای چرب فرار بره های بلوچی

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر جایگزینی سطوح مختلف تفاله سیلویی گوجه فرنگی به عنوان یک منبع الیافی بر عملکرد، تخمیر میکروبی، تولید اسیدهای چرب فرار و متابولیت های خونی در گوسفندان بلوچی بود. این پژوهش در قالب طرح کاملا تصادفی روی 30 راس بره بلوچی با 3 تیمار 10 بره (تکرار) با میانگین وزن 5/1 ± 25 کیلوگرم انجام شد. طول دوره آزمایش 90 روز بود. تیمارهای آزمایشی شامل: 1). جیره پایه فقط سیلاژ ذرت 2). جیره پایه + سیلاژ ذرت حاوی 5 درصد تفاله گوجه فرنگی 3). جیره پایه+ سیلاژ ذرت حاوی 10 درصد تفاله گوجه فرنگی بود. نتایج مصرف ماده خشک و تغییر وزن بدن بین جیره های آزمایشی تفاوت معنی داری وجود نداشت. غلظت گلوکز پلاسما در تمام حیوانات آزمایشی در محدوده طبیعی مشاهده شد و تحت تاثیر جیره های آزمایشی قرار نگرفت. با مصرف سیلاژ تفاله گوجه فرنگی در جیره، مقدارpH مایع شکمبه گوسفندهای آزمایشی کاهش یافت و اختلاف معنی داری (05/0<p) با گروه شاهد داشت. به طور کلی با توجه به نتایج به دست آمده، استفاده از تفاله سیلویی گوجه فرنگی به عنوان یک محصول فرعی کشاورزی تا سطح 10 درصد می تواند سبب بهبود عملکرد شود.