بهینه سازی در مسائل طراحی چیدمان با طراحی مدل برنامه ریزی خطی عدد صحیح مختلط

هدف از مسایل طراحی چیدمان، یافتن کارآترین ترتیب قرارگیری تجهیزات، نیروی انسانی در دپارتمان ها و یا واحدها به نحوی است که حداکثر بهره وری در تولید محصول بدست آید. مدل های ابتکاری موجود، ضرورت جانمایی واحد ها در درون دپارتمان های معین را لحاظ نمی کنند ولی در عمل بسیاری از سازمان ها نیاز به طراحی چیدمانی دارند که محدودیت جانمایی واحد ها در دپارتمان های مربوط در آنها لحاظ گردد. بخصوص برای سازمان هایی که دارای ساختار سازمانی اجرایی می باشند و غالبا هرکدام از واحدهای هر دپارتمان اجرایی، می بایست در اداره مربوط به خود جانمایی گردند. در حال حاضر بسیاری از مسایل طراحی چیدمان با روش های ابتکاری و ریاضی برای حل مشکلات چیدمان مناسب نیستند زیرا برخی از تسهیلات لازم است با هم و در کنار هم قرار گیرند. هدف این مقاله آن است که در سازمانی که از چند دپارتمان اصلی تشکیل شده است و هر دپارتمان شامل چندین واحد می باشد، جانمایی بهینه به نحوی صورت پذیرد که محدودیت انجام جانمایی واحدها در داخل دپارتمان هایی که دارای مشابهت فرایند کاری می باشند برآورده گردد. از این رو محدودیت هایی به منظور طراحی چیدمان تسهیلات در دپارتمان های مشخص اضافه می شوند و مدل ریاضی برای بهینه سازی پیشنهاد می گردد. مزایای معرفی محدودیت های دپارتمانی عبارتند از: در مقایسه با مدل های موجود منطق عملگرایانه تری را برای طراحی چیدمان و تسهیلات ارایه می نماید و همچنین با کاهش محدودیت های همپوشانی در میان تسهیلات، می توان به بهبود کارایی محاسباتی کمک کرد.