تعیین خصوصیات و نقش خانواده پروتئین های دهیدرین در تحمل به تنش های غیر زیستی در گیاه Aeluropus littoralis

دهیدرین‏ها (DHNs) متعلق به گروه دوم پروتئین‏های LEA می باشند که اعضای آن در اواخر دوره جنین‏زایی در بذر و در پاسخ به تنش‏های غیرزیستی مانند شوری، خشکی و سرما در بافت رویشی تجمع می‏یابند. این پروتئین ها بر اساس توالی و تعداد قطعات K (لیزین)، S (سرین) و Y (تیروزین) به پنج زیرگروه SKn، YnSKn، KnS، Kn و YnKn طبقه بندی می‏شوند. در این مطالعه، 5 ژن کدکننده پروتئین دهیدرین (DHN) در ژنوم آلوروپوس لیتورالیس (Aeluropus littoralis) به عنوان یک گیاه هالوفیت متعلق به خانواده گندمیان شناسایی و خصوصیات فیزیکوشیمیایی، جایگاه سلولی، موتیف های حفاظت شده و ساختار ژنی آن ها تعیین و روابط تکاملی بین این پروتئین ها در سایر گونه ها نیز مدنظر قرار گرفت. پروتئین های AlDHN بر اساس دامنه های بسیار حفاظت شده K، S و Y در زیرگروه YnSKn قرار گرفتند. الگوی بیان ژن AlDHN.5 به عنوان همولوگ ژن RAB18 ارابیدوپسیس (AT5G66400) در دو بافت برگ و ریشه تحت تنش های شوری، خشکی، سرما و تیمار آبسیزیک اسید، مورد بررسی قرار گرفت. آنالیز الگوی بیان این ژن در دو بافت برگ و ریشه نشان داد که این ژن در تنش‏های شوری، خشکی، سرما و هورمون ABA در بافت برگ در مقایسه با ریشه بیشتر بیان می‏شود. این نتایج، نشان دهنده نقش مهم دهیدرین‏ها، در پاسخ به تنش‏های غیر زیستی می باشد. این مطالعه پایه و اساس مطالعات بیشتر در مورد تنظیم بیان این ژن‏ها در شرایط مختلف محیطی می باشد.