بررسی رفتار میراگر اصطکاکی در مهاربندهای ضربدری در برابر نیروی انفجار

خطرات متعدد اغلب بر روی پایداری سازه ها اثر می گذارد و هنگام طراحی و آنالیز سازه باید این نکته در نظر گرفته شود. با افزایش مقاومت لرزه ای سازه، مقاومت سازه در مقابل نیروهای دیگر نظیر نیروی انفجار نیز افزایش پیدا می کند. یکی از سامانه های متداول طراحی ساختمان ها در برابر بارهای جانبی استفاده از سامانه مهاربند ضربدری می باشد. استفاده از مهاربندهای ضربدری فولادی مجهز به میراگر اصطکاکی می تواند میراگری و جذب انرژی بیشتری در مقایسه با مهاربندهای ضربدری فولادی فاقد میراگر داشته باشد و در انفجارهای بزرگ رفتار بهتری از خود نشان دهد. در این مقاله تاثیر مهاربندهای ضربدری دارای میراگر اصطکاکی و فاقد میراگر اصطکاکی در عملکرد سازه بتنی در برابر نیروی انفجار مطالعه شده است. به این منظور جابه جایی و تغییرمکان نسبی طبقات در حالت های مختلف بارگذاری انفجار محاسبه گردیده است. درنهایت نتایج نشان دهنده تاثیر میراگر اصطکاکی در کاهش تغییرمکان جانبی و تغییرمکان نسبی طبقات می باشد؛ به طوری که در سازه با میراگر در مقایسه با سازه بدون میراگر، تغییرمکان جانبی و تغییرمکان نسبی طبقات به طور چشم گیری کاهش یافته است. مطالعات نشان می دهد اضافه کردن میراگر اصطکاکی به سازه باعث افزایش سختی سازه می شود، بنابراین، زمان تناوب سازه کاهش می یابد.