اثر محیط حامی-نیاز بر اضطراب، توجه بینایی و عملکرد دانشجویان غیر ورزشکار

هدف پژوهش حاضر تعیین اثر محیط حامی-نیاز بر اضطراب، توجه بینایی و عملکرد دانشجویان غیر ورزشکار بود. آزمودنی ها 30 دانشجوی دختر با میانگین (سن 3/2±2/22) سال بودند که با توجه به شرایط تحقیق و پس از اجرای پیش آزمون به طور تصادفی در دو گروه حامی-نیاز و کنترل قرار گرفتند. اضطراب یادگیرندگان با استفاده از پرسش نامه آمادگی روانی، موج آلفا با استفاده از دستگاه نوروفیدبک دو کاناله و عملکرد نیز به صورت خطای شعاعی ضربه پات گلف در پیش آزمون و پس آزمون اندازه گیری شد. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد رویکرد حامی-نیاز بر اضطراب، موج آلفا و عملکرد ضربه گلف، تاثیر معنادار داشته است. میزان اضطراب شناختی و اضطراب جسمانی، همچنین موج آلفا و خطای عملکرد در گروه حامی-نیاز نسبت به گروه کنترل کاهش یافت. یافته های اخیر نشان می دهد سبک آموزشی حامی-نیاز رویکردی مناسب در زمینه کاهش اضطراب، پردازش کارآمد بینایی و ارتقا عملکرد است