بررسی تاثیر اجزای تشکیل دهنده پرکننده‎ های خمیری حاصل از باطله‎های معدنی بر رفتار مکانیکی و رئولوژیکی آن

استفاده از پرکننده های خمیری سیمانی در پرکردن فضاهای زیرزمینی توسط صنایع معدنی در حال گسترش است. در این مقاله قابلیت استفاده از باطله های کارخانه فرآوری در تهیه پرکننده خمیری سیمانی و عوامل موثر بر مقاومت و اسلامپ آن با استفاده از اصول طراحی آزمون‎ها و نتایج آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفته است. در پرکننده مورد مطالعه از باطله واسطه سنگین معدن سرب و روی انگوران زنجان به عنوان خاک دانه درشت، باطله لیچ همین معدن به عنوان خاک ریزدانه و سیمان پرتلند تیپ یک به عنوان چسباننده استفاده شد. به منظور به حداقل رساندن تعداد آزمایش ها و ارایه یک نسبت ترکیبی مناسب، طراحی آزمایش بر اساس روش رویه پاسخ با 5 سطح برای هر متغیر انجام شد که منجر به انجام 120 آزمون آزمایشگاهی گردید. در این مقاله، میزان تاثیر نسبت باطله لیچ به واسطه سنگین، سیمان و آب بر مقاومت و میزان اسلامپ پرکننده خمیری سنجیده شده و در نهایت رابطه ای برای بیان ارتباط متغیرها ارایه شده و مقادیر بهینه متغیرهای ورودی جهت حصول مقادیر هدف تعیین شده است. نتایج طراحی‎ها و آزمون‎های آزمایشگاهی نشان دادند که افزایش نسبت باطله لیچ به واسطه سنگین بیش از سایر اجزا بر ویژگی‎های پرکننده خمیری (مقاومت فشاری و اسلامپ) تاثیرگذار است. افزایش این نسبت به شکل معنی داری باعث افزایش مقاومت فشاری و سرعت موج و کاهش اسلامپ پرکننده می‎شود. افزایش سیمان، مقاومت فشاری در نمونه‎ها را افزایش می‎دهد، اما تاثیر آن کمتر از سایر متغیرها است.