حمایت اجتماعی یا حمایت سازمانی: کدام یک بیشتر فرسودگی شغلی را پیش بینی می کنند؟

حمایت اجتماعی و سازمانی از عوامل موثری هستند که ارتباط تنگاتنگی با فرسودگی شغلی دارند و با توجه به محدود بودن این نوع مطالعات بر روی کارگران ایرانی، این مطالعه با هدف تعیین وضعیت پیش بینی کنندگی حمایت اجتماعی و حمایت سازمانی در فرسودگی شغلی کارگران در شهر یزد انجام گردید.

این مطالعه مقطعی در بین200 نفر از کارگران نساجی شهر یزد با روش نمونه گیری طبقه ای انجام گرفت.  داده ها توسط ابزاری مشتمل بر مشخصات دموگرافیک، پرسشنامه حمایت اجتماعی ، حمایت سازمانی و فرسودگی شغلی Maslach  جمع آوری شدند. داده ها توسط نرم افزار SPSS  با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندمتغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. سطح معنی داری آزمون ها p<0.05 در نظر گرفته شد.

رابطه قوی، مثبت و معناداری بین فرسودگی شغلی و خستگی هیجانی وجود داشت (0/88r=)(001/ 0p <) و رابطه منفی معناداری بین فرسودگی شغلی و حمایت اجتماعی(0/390r =)، حمایت دوستان (401/ 0r=-)، حمایت خانواده (218/ 0r=-) و حمایت دیگران مهم (283/ 0r=-) وجود داشت (001/ 0 p <). تحلیل رگرسیون خطی چندمتغیره نشان داد که 17/8 درصد از تغییرات در فرسودگی شغلی، توسط حمایت دوستان، خانواده و افراد مهم تبیین می شد(, p <0.001R2=0.178) و حمایت دوستان، بیشترین تاثیرگذاری را بر فرسودگی شغلی داشت (, p <0.001 β =-0.338). حمایت اجتماعی و حمایت سازمانی، 35/9 درصد از تغییرات در فرسودگی شغلی را تبیین می کردند (, p<0.001R2=-0.359) و حمایت سازمانی، بیشترین تاثیرگذاری را برفرسودگی شغلی داشت (, p <0.001 β =-0.472).

با توجه به اینکه حمایت سازمانی، قوی ترین پیشگویی کننده معنادار فرسودگی شغلی در کارگران بود، توسعه مداخلات سازمانی برای افزایش حمایت در محیط کار می تواند به عنوان استراتژی موثری برای کاهش یا کند نمودن فرسودگی شغلی در بین کارگران در نظر گرفته شود.