الگوی تاب آورسازی تولید در ایران؛ مطالعه ای آمیخته مبتنی بر نظریه رویشی و مدلسازی معادلات ساختاری

هدف پژوهش حاضر ارایه الگوی تاب آوری تولید در ایران (مورد مطالعه گروه خودروسازی سایپا) می باشد. این تحقیق از نوع آمیخته اکتشافی بوده و در قسمت کیفی از نظریه رویشی مطابق با روش نظام مند اشتراوس و کوربین استفاده شد. مصاحبه های نیمه ساختاریافته با خبرگان تولید انجام و بر اساس تکنیک گلوله برفی تا حد اشباع نظری ادامه یافت. از 930 عبارت کلیدی حاصل از مصاحبه ها، 711 کد سطح اول، 137 کد سطح دوم، 68 مفهوم و 32 مقوله حاصل شد. ارزیابی کیفی مدل، طبق نظر اشتراوس وکوربین در تمام ابعاد انجام و تایید گردید. در ارزیابی کمی مدل، از مدلسازی معادلات ساختاری و نرم افزار Smart PLS استفاده گردید. تمام اعداد معنی داری، بزرگتر از 1.96 و ضرایب استاندارد بزرگتر از 0.4 حاصل شد و مدل مورد تایید قرار گرفت. با توجه به اینکه معیار برازش داده ها برابر 0.712 بدست آمد، برازش مدل نهایی تایید گردید. مهمترین یافته های تحقیق در حوزه راهبردهای کنش شامل عواملی همچون توسعه بینش اقتصاد مقاومتی در سطح استراتژیک، تولید متناسب با بوم آوری منطقه ای استانی، اجرای درونی سازی بجای برون سپاری و ایجاد مرکز تربیت مدیران جهادی در ایجاد تاب آوری حاصل شد.