تاثیر روش تولید، استخراج و خالص سازی، بر خاصیت ضد سرطانی پلی ساکاریدهای قارچی

سرطان از جمله عوامل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان است. با توجه به ارزش غذایی و دارویی قارچ ها در طب سنتی و پیشینه استفاده از آن ها در درمان انواع سرطان ، روش های مدرن درمان سرطان با استفاده از محصولات قارچی به ویژه پلی ساکاریدها، مورد مطالعه قرار گرفت. فعالیت ضدتوموری پلی ساکاریدهای قارچی به طور مستقیم با تحریک سیستم ایمنی بدن در ارتباط است. این پلی ساکاریدها با تغییر عملکرد ماکروفاژ، تحریک تولید آنتی بادی علیه سلول سرطانی، افزایش تولید نیتریک اکسید و سایتوکین ها، القای آپوپتوز و نکروز با اختلال در چرخه سلولی و فعالیت های آنتی اکسیدانی خود باعث تخریب رادیکال های آزاد و مهار رشد سلول های سرطانی می شوند. علی رغم تحقیقات گسترده روی اثرات درمانی پلی ساکاریدهای قارچی، شناخت ساختار شیمیایی آن ها به ویژه در زمینه خالص سازی به مطالعات بیشتر نیاز دارد. پلی ساکاریدهایی که از قارچ ها استخراج شده اند، در ویژگی هایی چون نوع پیوند، درجه انشعاب، وزن مولکولی و حلالیت متفاوت هستند. شرایط رشد گونه قارچی، از جمله ترکیبات محیط کشت، دما، pH و نوع بیوراکتور، بازده تولید پلی ساکارید و ترکیب مونوساکاریدهای آن را تحت تاثیر قرار می دهد. روش های استخراج پلی ساکارید، خشک کردن، خالص سازی و اصلاحات شیمیایی می تواند موجب تغییر در ویژگی های ساختاری پلی ساکارید از جمله نوع پیوند، درجه انشعاب، محتوای اورونیک اسید، محتوای پروتئین و حلالیت شود. مشخص شده است تفاوت های ساختاری در پلی ساکاریدهای قارچی سبب تفاوت در فعالیت های آنتی اکسیدانی، ضد تکثیری و تحریک سیستم ایمنی می شوند. از این رو می توان با بررسی ساختار شیمیایی پلی ساکاریدهای قارچی، به تولید هدفمند این پلی ساکاریدها جهت درمان سرطان پرداخت.