تداوم و تغییر در رویکرد ایران در قبال بحران ناگورنو قره باغ (1376-1397)

مقاله حاضر تلاش دارد به مطالعه جنبه های تداوم و تغییر در سیاست خارجی ایران در قبال بحران قره باغ در دوران ریاست‎جمهوری سیدمحمد خاتمی، محمود احمدی نژاد و حسن روحانی بپردازد. در این مقاله سعی شده به این سوال پاسخ داده شود که در فاصله سال های 1376 و 1397 چه عواملی در تداوم و تغییر در سیاست خارجی ایران در قبال بحران قره باغ نقش داشته است؟ فرضیه مقاله حاضر آن است که اگرچه اصول سیاست خارجی ایران در قبال قفقاز جنوبی و بحران قره باغ در این دوره زمانی تغییر نکرده است، نقش متغیر قدرت های خارجی - روسیه و غرب - و همچنین اولویت های متفاوت سیاست خارجی تغریف شده توسط سه دولت مذکور، سبب تغییراتی در رویکرد ایران به این موضوع شده است. در این مقاله از رویکرد استقرایی و روش کیفی بهره گرفته شده است. در این مقاله از اسناد رسمی، اخبار رسانه ها و مقالات علمی به عنوان منابع اصلی داده ها استفاده شده است.