کاهش اثرات مضر تنش شوری در گوجه فرنگی (Solanum lycopersicum L. cv. Mobin) با استفاده از اسید آسکوربیک

شوری به فرآیندهاو ساختارهایسلولی در گیاهانآسیبمی رساند و موجب کاهش رشد و عملکرد می گردد. در پژوهش حاضر کاربرد اسید آسکوربیک برون زا به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی به منظور بهبود مقاومت به تنش شوری در گوجه فرنگی مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در غالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه پژوهشی گروه علوم و مهندسی باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان از ابتدای زمستان تا پایان بهارسال های 97-1396 به اجرا درآمد. پارامترهای رشدی، عملکرد، تبادلات گازی، رنگیزه های فتوسنتزی، قندهای محلول و پرولین گیاه گوجه فرنگی تحت سطوح مختلف تنش شوری (صفر، 25، 50 و 100 میلی مولار کلرید سدیم) و محلول پاشی با غلظت های مختلف اسید آسکوربیک (صفر، 5/2 و 5 میلی مولار) ارزیابی شد. نتایج نشان داد که شوری موجب کاهش رشد، عملکرد، رنگیزه های فتوسنتزی و تبادلات گازی گردید. شوری همچنین باعث افزایش میزان پرولین و قندهای محلول در برگ شد. تیمار اسید آسکوربیک در هر دو شرایط تنش شوری و بدون تنش باعث افزایش شاخص های رشدی و عملکرد شد. در شرایط تنش، گیاهان تیمار شده با اسید آسکوربیک رنگیزه های فتوسنتزی بیشتر و نرخ فتوسنتزی بالاتری نسبت به دیگر تیمارها نشان دادند. اسید آسکوربیک سبب کاهش معنی دار قندهای محلول در برگ شد. همچنین افزایش میزان اسید آسکوربیک موجب کاهش بیشتر و معنی دار پرولین در هر سطح شوری نسبت به دیگر تیمارها گردید. درکل، اثرات نامطلوب شوری بر گوجه فرنگی به وسیله کاربرد خارجی اسید آسکوربیک کاهش می یابد که درنتیجه کاهش اثرات مخرب تنش شوری و افزایش تبادلات گازی و رنگیزه های فتوسنتزی است. با توجه به پتانسیل اسمزی کم محلول اسید آسکوربیک و غیر سمی بودن، می توان آن را به عنوان تیماری موثر برای افزایش تحمل به شوری در گیاهان گوجه فرنگی استفاده کرد.