تاثیر آموزش تمرین های جسمی و حرکتی ازطریق شبکه های اجتماعی تلفن همراه به مادران کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم بر بهبود رفتارهای قالبی کودکان

علم تغییر رفتار را میتوان پدر درمانهای اختلال طیف اوتیسم نامید؛زیرا استفاده از این شیوه درمانی بسیاری از رفتارهایی را بهبود میدهد که به طور مشخص با فعالیتها و تمایلات تکراری، همراه با تعصبات یا گرایشهای غیرعادی در کودکان با اختلال اوتیسم مرتبط اند. هدف از پژوهش حاضر مطالعه تاثیر آموزش تمرینهای جسمی و حرکتی ازطریق شبکه های اجتماعی تلفن همراه به مادران کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم بر بهبود رفتارهای قالبی این کودکان بود.

روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی مادران کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم شهرهای رباطکریم و پرند در سال 1397 تشکیل دادند. نمونه آماری پژوهش 30 مادر دارای کودک با اختلال طیف اوتیسم بودند که به شیوه نمونه گیری دردسترس برحسب شرایط ورود به پژوهش انتخاب شدند و به شکل تصادفی در گروه های آزمایش و گواه قرار گرفتند. پیش آزمون به کمک مقیاس تجدیدنظرشده رفتارهای تکراری بودفیش و همکاران، (2000) انجام پذیرفت. سپس به مادران گروه آزمایش ازطریق شبکه اجتماعی واتسآپ و با استفاده از فیلمها و تصاویر مرتبط با تمرینهای جسمی و فعالیتهای حرکتی منظم،در یک دورهزمانی 6ماهه آموزش داده شد؛ درحالیکه گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرد. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره با سطح معناداری 0٫05 به کمک نرم افزار SPSS نسخه 24 استفاده شد.

نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیره نشان داد که مداخالت مبتنیبر تمرینهای حرکتی بر بهبود رفتارهای کلیشه ای (0٫002=p) ،خودآزاری (0٫002=p) ،وسواسی (0٫002=p)،محدود (0٫002=p) آیینی (0٫004=p) و یکنواختی (0٫001=p) اثربخش است.

آموزش ازطریق تلفن همراه میتواند به خانوادهکودکان با اختلال طیف اوتیسم درجهت کاهش برخی از رفتارهای قالبی کودک مانند رفتارهای خودآزاری، وسواسی، آیینی و یکنواختی کمک کند و سبب کاهش مشکلات مربوط به رفتارهای قالبی در این کودکان شود.