مقایسه رفتارهای جست وجوی بینایی در بسکتبالیست های ماهر و مبتدی تحت تاثیر محدودیت های زمانی

در دهه اخیر پژوهشگران زیادی به مکانیسم های درگیر در خبرگی توجه کرده اند. آن ها به دنبال کشف این مطلب هستند که چگونه افراد برای کسب مهارت بیشتر با تکالیف پیچیده روبه رو می شوند و بر محدودیت ها غلبه می کنند؛ بنابراین، پژوهش حاضر با هدف مقایسه رفتارهای جست وجوی بینایی بسکتبالیست های ماهر و مبتدی تحت تاثیر محدودیت های زمانی انجام شد. شرکت کنندگان 24 بسکتبالیست دختر ماهر و مبتدی با دامنه سنی 19 تا 26 سال (میانگین = 5/22) بودند که در دو گروه ماهر (12 نفر) و مبتدی (12 نفر) قرار گرفتند. تکلیف مدنظر در این پژوهش، تحت تاثیر شرایط محدودیت زمانی صفر درصد، 25 درصد و 50 درصد اجرا شد. تکلیف شامل 10 شوت یکدست بسکتبال در هریک از شرایط محدودیت زمانی بود. رفتارهای جست وجوی بینایی (تعداد و مدت تثبیت ها) با استفاده از دستگاه ردیابی حرکات چشم ثبت شد و برای تحلیل نتایج از تحلیل واریانس (دو گروه در سه نوع آزمون) استفاده شد. نتایج نشان داد که بین تعداد تثبیت ها (F(1,22)=5.75, P=0.02) و مدت تثبیت ها (F(1,22)=11.02, P=0.003) در افراد ماهر و مبتدی با و بدون محدودیت زمانی تفاوت معناداری وجود داشت. براساس نتایج این پژوهش، رفتارهای جست وجوی بینایی می توانند یکی از عوامل متمایزکننده در افراد با سطوح مهارتی متفاوت باشد که توجه به آن ها می تواند به افزایش خبرگی در ورزش کمک کند.