دلایل اختلاف آرا و نظرات کارشناسان تصادفات

نظرات کارشناسی در اثبات دعاوی از جایگاه ویژه ای برخوردار است زیرا به عنوان قرینه ای در راستای افزایش علم قاضی در تشخیص دقیق و قریب به عدالت در یک موضوع تخصصی کاربرد دارد. با توجه به این اهمیت، بایستی در تهیه نظرات کارشناسی و ایجاد وحدت رویه در این مسیر، نسبت به شناخت دلایل موجب اختلاف در ارایه نظرات کارشناسی اقدام کرد و پس از شناخت، نسبت به رفع آنها اقدام کرد؛ این پژوهش، رسالت این امر مهم را بر عهده دارد. این پژوهش، از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش انجام، توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق از طریق بررسی اسنادی تعداد 50 فقره پرونده تصادفات که کارشناسان رسیدگی کننده، آرا و نظرات متفاوتی درباره تصادف ارایه داده بودند و بررسی نظرات تعداد 100 نفر از کارشناسان تصادفات در قالب پرسش نامه ای 26 سوالی در طیف لیکرت، شکل گرفت. نتایج ابتدا با استفاده از آمارهای توصیفی و سپس با استفاده از نرم افزار spssو آزمون T تک نمونه ای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بررسی های اسنادی این تحقیق نشان داد که کارشناسان در مباحث اعمال تبصره سه ماده 14 قانون رسیدگی به تخلفات، دخالت سرعت در علت تامه تصادف، تصادفات ساختگی و تصادفات عابران پیاده دارای بیشترین اختلاف نظر هستند. هم چنین نتایج حاصل از پرسش نامه با استفاده از آزمون فریدمن رتبه بندی شد که ضعف در تجهیزات و فناوری، ضعف در آموزش و ضعف در قوانین و مقررات به ترتیب از مهم ترین دلایل اختلاف آرای کارشناسان است. به منظور نیل به رویه ای یکسان در ارایه نظرات کارشناسی و کاهش اختلافات در این راستا، که در واقع مقدمه صدور آرای قضایی واحد و نزدیک به عدالت خواهد بود، شناخت علل اصلی تصادفات، امری اجتناب ناپذیر است. این مهم از طریق به روزرسانی تجهیزات و فناوری های موثر در این زمینه، افزایش آموزش های تخصصی و اصلاح قوانین و مقررات موجود ممکن خواهد شد.